Όπως δημοσιεύει η εφημερίδα Ζαμάν, ο επιλοχίας Γιουσούφ Εντζέ που πρώτα τον είχαν μεταθέσει αλλού...
ακολούθως στην νέα περιοχή ο διοικητής του τον είχε φακελώσει ακόμα από την επίσκεψη του ¨καλώς ήρθες¨, και εντέλει αποβλήθηκε από το στρατό με δικαιολογία το στυλ ζωής, περιέγραψε την γεμάτη δράματα ιστορία της ζωής του (πέθανε από καρκίνο η γυναίκα του και έμεινε ορφανό το κορίτσι του) στον ανταποκριτή του Πρακτορείου Τζιχάν.
O επιλοχίας Γιουσούφ Εντζέ αναφέρει ότι είχε φακελωθεί από τον διοικητή του τάγματος του στο Χαϊράμπολου το 1997, και πως αργότερα αποβλήθηκε από το στρατό με απόφαση του YAŞ, με την κατηγορία πως ήταν μέλος ισλαμικής οργάνωσης και για απειθαρχία. Αφού τον απέβαλαν από το αγαπημένο του επάγγελμα δεν του έδωσαν καν άδεια να αποχαιρετήσει τους συναδέλφους του, αλλά λέγοντας του πως ¨αυτές είναι οι εντολές¨, τον απομάκρυναν από το στρατόπεδο.
Ο Εντζέ με την γυναίκα του άρρωστη με καρκίνο από τη στεναχώρια, για να συντηρήσει το κορίτσι του, δουλεύει ως εργάτης σε μαραγκό.
Η ζωή του Γιουσούφ Εντζέ άλλαξε όταν μπήκε στο Στρατιωτικό Λύκειο του Κούλελι το 1982. Αφού πέρασε 4 χρόνια στο στρατιωτικό λύκειο και 4 χρόνια στην στρατιωτική σχολή, άρχισε τα καθήκοντα του ως λοχίας στην Σχολή πυραύλων του πυροβολικού στο Πόλατλι και υπηρέτησε με επιτυχία 2 χρόνια στο Τούντζελι και 4 χρόνια στα Άδανα.
Ο Εντζέ αναφέρει πως κατά την θητεία του στα Άδανα άρχισαν να συμβαίνουν παράξενα πράματα, όταν κλήθηκε να πάει με τη σύζυγο του σε χορό (με αλκοολούχα) στην Λέσχη Αξιωματικών , αλλά δεν πήγε. Ο Εντζέ περιγράφει πως όταν δεν πήγε στο χορό, και του έγινε αναφορά που έγραφε πως ¨κλήθηκε στον χορό και δεν ήρθε, ενώ η γυναίκα του φοράει μαντίλα¨, δεν άντεξε και ζήτησε μετάθεση. Μετατεθείς στο Χαϊράμπολου είδε το φακέλωμα για την γυναίκα του και για τον ίδιο να συνεχίζεται και εδώ.
Ο Εντζέ περιγράφει πως ο διοικητής του στρατοπέδου ταγματάρχης Ζεκί Γ, και ο λοχαγός Σενόλ Σ. του είπαν ¨επιθυμούμε να σας επισκεφτούμε οικογενειακά¨ και περιγράφει τα περαιτέρω ως εξής : Ένα χρόνο μετά την επίσκεψη, στις 16-6-1998 κλήθηκα στο διοικητήριο, όπου μου ανακοινώθηκε πως με απόφαση του YAŞ διακόπτεται η σχέση μου με τον στρατό, λόγω των αδικημάτων της απειθαρχίας και ¨μέλους Ισλαμικής οργάνωσης¨.
Αφού υπέγραψα τα έγγραφα, παρέδωσα το όπλο μου, και θέλησα να αποχαιρετήσω τους φίλους και συναδέλφους μου. Το αίτημα μου δεν έγινε δεκτό. Με τους συναδέλφους και τους στρατιώτες μου ήμασταν για μέρες μαζί. Όμως οι αρμόδιοι μου απάντησαν πως ¨Από αυτή τη στιγμή έχουν διακοπεί οι σχέσεις σου με τον στρατό. Φύγε αμέσως, δεν μπορείς να συναντηθείς με κανέναν, αυτές είναι οι εντολές¨. Όταν άκουσα αυτά ένιωσα να κατεδαφίζομαι.¨
Ακολούθως ελέγχοντας τον φάκελο ο Εντζέ λέει πως ¨ Το μάτι μου έπεσε σε ένα φάκελο. Μέσα στο φάκελο υπήρχε έγγραφο υπογεγραμμένο από τον διοικητή του στρατοπέδου. Στον φάκελο έγραφε τα εξής : Πήγαμε επίσκεψη στο σπίτι του επιλοχία. Η γυναίκα του φορούσε μαντίλα και δεν έκανε χειραψία με εμάς τους άντρες. Ούτε ο επιλοχίας έκανε χειραψία με τις γυναίκες μας. Προς ενημέρωση σας, για την επιβολή των δεόντων¨. Δηλαδή οι διοικητές του στρατοπέδου είχαν φακελώσει εμένα και την οικογένεια μου. Τα έχασα. ¨
Ο Εντζέ ανέφερε πως άφησε στον Θεό αυτά που βίωσε, ήρθε στην Κωνσταντινούπολη για να βρει δουλειά, και δούλεψε ως εργάτης σε μια βιομηχανία επίπλων.
Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΘΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΑΙ ΠΕΘΑΝΕ
Ο Εντζέ λέγοντας πως ¨η σύζυγος μου όταν έμαθε πως ο λόγος της αποβολής μου από τον στρατό ήταν η μαντίλα της, το ότι δεν έσφιξε το χέρι των διοικητών και το ότι είχε κάνει ναμάζι στεναχωρήθηκε¨, συνέχισε ως εξής την γεμάτη θλίψη ιστορία του :
¨Η σύζυγος μου όταν έμαθε το περιεχόμενο της υπόθεσης κλείστηκε στον εαυτό της, και έκλαιγε για μέρες. Παράτησε τη ζωή και την δουλειά της ως νοσοκόμα. Ακολούθως αρρώστησε. Με τις εξετάσεις που έγιναν διαγνώστηκε καρκίνος. Παρά τις θεραπείες δεν έγινε δυνατό να σωθεί. Τώρα προσπαθούμε μαζί με το παιδί μου να κρατηθούμε στη ζωή. Αυτό το φακέλωμα με απέβαλε από το επάγγελμα μου, με χώρισε από τη γυναίκα μου και άφησε το παιδί μου χωρίς τη μάνα του.¨
Ο Εντζέ που τώρα δουλεύει ως μαραγκός, αναφέρει πως δεν νοιώθει θυμό για το κράτος, ούτε κρατά έχθρα για κανέναν και λέει πως : ¨ Αυτοί που τα έκαναν αυτά είναι μια χούφτα άνθρωποι που δεν ξέρουν τον εαυτό τους. Εξαιτίας τούτων δεν θα θύμωνα με το κράτος μου. Η αλλαγή στο σύνταγμα έδωσε ελπίδα. Θα μεταφέρω την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για να δικαιωθώ. Ακόμη και αν κερδίσω δεν θα γυρίσω πίσω στα καθήκοντα μου¨.
http://kranosgr.blogspot.com/2011/01/blog-post_6714.html
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου