ας το παραδεχτούμε. Απλά είναι κάτι πολύ προσωπικό. Δεν το συζητάμε, δεν το μοιραζόμαστε κι όταν ανοίγει συζήτηση σεξουαλικού περιεχομένου που οδηγεί στις φαντασιώσεις, το χιούμορ αποκαλύπτει με το δικό του τρόπο όλα τα κοινωνικά ταμπού.......
που τις πλαισιώνουν. Γιατί φοβόμαστε μήπως μας “χαρακτηρίσουν”, γιατί τρομάζουμε ακόμα και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ας απελευθερωθούμε. Σύμφωνα με την ειδικό, όλοι έχουμε και τελικώς, καλώς έχουμε.
Τι είναι φαντασίωση;
Η φαντασίωση είναι η αναπαράσταση μιας φανταστικής σχέσης υποκειμένου-αντικειμένου, ως πρωταγωνιστές μιας δράσης” όπως εξηγεί η σεξολόγος Ελεάνα Ελευθερίου. “Σύμφωνα με τον Φρόυντ οι σεξουαλικές μας φαντασιώσεις είναι απόρροια και αποτέλεσμα σκηνών που έχουμε ζήσει στο παρελθόν οι οποίες μας έχουν προκαλέσει σύγχυση και αποτελούν προσπάθεια ικανοποίησης του απαγορευμένου”.

To know how
- Η επιθυμία βασίζεται στη φαντασίωση, όμως κατά το Λακάν, η φαντασίωση δεν αποτελεί απλά την φαντασιακή ικανοποίηση μιας επιθυμίας, αλλά ορίζει και δίνει μορφή (σχήμα) σε αυτή την επιθυμία. Η φαντασία μας είναι αυτή πού μας λέει τι να επιθυμήσουμε (όπως ένα συγκεκριμένο πρότυπο άντρα ή γυναίκας).
- Η ερωτική φαντασίωση ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο και πιθανότατα να γεννιέται στην εμβρυϊκή φάση, στη διάρκεια δηλαδή της κύησης.
- Δυστυχώς, δεν υπάρχει ακόμα μέθοδος καταγραφής των ερωτικών φαντασιώσεων.
Στα σκοτεινά
Η σεξουαλικότητα παραμένει ακόμα το πιο σκοτεινό κομμάτι της ανθρώπινης συμπεριφοράς που σήμερα προσεγγίζεται με βιολογικές έρευνες αλλά και έρευνες κοινωνικής συμπεριφοράς” διευκρινίζει η Ελεάνα Ελευθερίου. “Το σίγουρο είναι ότι όσο βιολογικά κατευθυνόμενη είναι η σεξουαλικότητά μας, άλλο τόσο είναι επηρεασμένη από τα πολιτισμικά μοντέλα”.
Ο έρωτας έχει μια απαραίτητη συνιστώσα και προϋπόθεση, τον φαντασιωσικό Άλλο, τον οποίο παραμορφώνω ή επιθυμώ λιγότερο. Τον βλέπω. Αυτό υπάρχει και επιβεβαιώνεται από τις καθημερινές σχέσεις”.
Να τις μοιραστώ;
Τα σεξουαλικά ταμπού καλά κρατούν. Ανεξάρτητα από το κοινωνικό επίπεδο και την παιδεία του καθενός, συνοδεύουν πάντα το σεξ είτε ως συμπεριφορά, είτε ως λεκτική διατύπωση, είτε ως υπονοούμενο. Κάτι συμβαίνει με τις φαντασιώσεις και σχεδόν πάντα πλαισιώνονται από ντροπή, ενοχή και μυστικότητα. “Ασκούν όμως πολύ μεγάλη επιρροή στα συναισθήματα, τη συμπεριφορά, τις επιλογές και τις σχέσεις μας” συμπληρώνει η Ελεάνα Ελευθερίου.
Παρόλα αυτά, το αν θα εμυστηρευτούμε ή όχι τη φαντασίωσή μας στον σύντροφό μας εξαρτάται από την εξοικείωση που έχουμε μαζί του όχι μόνο ως άνθρωποι αλλά και ως ερωτικοί σύντροφοι. Εξαρτάται βεβαίως και από την εξοικείωση που έχουμε οι ίδιοι με τον εαυτό μας και τις φαντασιώσεις μας"
Είναι σημαντικές;
Είναι! Γιατί αυξάνουν την ερωτική επιθυμία, τη σεξουαλική διέγερση και συνδράμουν στην αίσθηση της ικανοποίησης. Είναι σημαντικός παράγοντας στην ανακάλυψη του σώματός μας και των ερωτογενών ζωνών. “Ας μην ξεχνάμε πως η διαταραχή ή απουσία φαντασίωσης είναι παράγοντες υπεύθυνοι για την πρόκληση σεξουαλικής δυσλειτουργίας. Επίσης, οι φαντασιώσεις μπορεί να αποτελούν ένα είδος “φόρμουλας” για την επίτευξη της ερωτικής ικανοποίησης” προσθέτει η κ.Ελευθερίου.
tlife.gr





















Μύθος δεύτερος: η αμοιβαιότητα στη σχέση ΗΠΑ-Ισραήλ
Μύθος τρίτος: οι ΗΠΑ είναι δημοκρατική χώρα
πρέπει να πολυμιλά για τέτοια θέματα, όπως άλλωστε-πλέον- και οι ΗΠΑ)
αλλά ήταν εκλογές. Πλην αυτά ήταν ευσεβείς πόθοι, ή , καλύτερα,
απροκάλυπτη προπαγάνδα. Και όμως, κανείς πρέπει να κοιτάξει πολύ
προσεκτικά την υπόθεση Πακιστάν για να εννοήσει τι εννοείται με τις
αηδείς διακηρύξεις περί δημοκρατικότητας των ΗΠΑ.
ωνούν.
Δεν είναι οι γραφικοί διαδηλωτές μερικών πρωτευουσών, που -γραφικοί ή
μη- είναι απολύτως σοβαροί. Κάποιοι διαφωνούν μέχρι θανάτου, τον οποίο
επιφέρουν σε εαυτόν και σπέρνουν στους άλλους. Ή τουλάχιστον διαφωνούν
με αυτή την παγκοσμιοποίηση. Οι κυβερνήσεις κι οι μηχανισμοί τους (ΜΜΕ)
που για λόγους μικροπολιτικούς έδωσαν αυθωρεί και παραχρήμα στήριξη στις
ΗΠΑ, βλέπουν ότι το οικοδόμημα μπάζει και μερικά πλήγματα δεν θα
καταστρέψουν τις ΗΠΑ, αλλά σαφώς την παγκοσμιοποίηση, και μαζί της τις
ασφαλείς και αποδοτικές θέσεις που τους έχουν υποσχεθεί. Πολλοί σε αυτήν
την γη, ότι και να λένε οι διορισμένοι ("εκλεγμένοι δημοκρατικά")
κυβερνήτες τους, δεν σκοπεύουν να γίνουν παγκόσμιο χωριό κι είναι πολύ
εύκολο να κινούνται μέσα στον παγκόσμιο ιστό καταφέρνοντας πλήγματα με
διεθνείς, σχεδόν πλανητικές, προεκτάσεις. Αν ο Μπιν Λάντεν ήταν τελείως
αντιδυτικός, ένα τέτοιο πλήγμα στο γόητρο των ΗΠΑ θα είχε σημάνει μπαράζ
παρόμοιων επιθέσεων κατά της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας.
Όταν η ωμότητα της παγκοσμιοποίησης γίνει σε όλους προφανές (τα ΜΜΕ
ακόμη κρατούν τα ηνία και οι απολύσεις 100.000 Αμερικανών τώρα
αποδόθηκαν στους "τρομοκράτες" και όχι στην προσπάθεια μεγιστοποίησης
της κερδοφορίας) τότε ομάδες σήμερα εχθρικές μεταξύ τους (π.χ. IRA και
Ισλαμιστές) θα ενωθούν και θα διαλύουν τον παγκόσμιο ιστό σε μια
σκηνοθεσία που θυμίζει πολύ το σενάριο των ταινιών "Πόλεμος των Άστρων".
ληλογραφίες
σε όλες τις περιπτώσεις της αμερικανικής πλανητικής επιθετικότητας
είναι αψευδείς μάρτυρες. Πράγματι ο μέσος Αμερικανός γενικώς αδιαφορεί,
αλλά αδιαφορώντας συναινεί πλήρως. Μπορεί να μη θέλει να υποστεί τον
πονοκέφαλο της υπευθυνότητας της δια της πείνας θανάτωσης παιδιών στο
Ιράκ ή στην Β. Κορέα, αλλά δεν έχει καμία αντίρρηση για οποιαδήποτε
μεθόδευση ισχυροποιεί τις ΗΠΑ και ωφελεί εκείνον (π.χ. για να έχει φθηνή
βενζίνη και σταθερή δουλειά στην επιχείρηση που δουλεύει). Απλώς
προτιμά να υποκρίνεται ότι δεν γνωρίζει και δεν συναινεί στη
"βρωμοδουλειά" της κυβέρνησης. Άλλωστε, η ανάθεση της "βρωμοδουλειάς" σε
άλλους για να νίπτει ο ηθικός αυτουργός τας χείρας του, είναι
καθιερωμένη αμερικανική πρακτική σε όλους τους τομείς.