Η πιό επικίνδυνη θρησκεία της εποχής μας

Tα γεγονότα στην Αίγυπτο και η γενικότερη αναταραχή στον αραβο-ισλαμικό κόσμο, δείχνουν ότι η διάχυση της φονταμενταλιστικής βίας δεν αποτελεί μόνο συνέπεια της περιστολής της θρησκείας, αλλά και συνέπεια της καθεστωτικής δράσης συμφερόντων, με την θεολογικού χαρακτήρα εξύψωση του ......
κράτους ( καθεστώτα Μπεν Αλί, Μουμπάρακ.κ.α) πάνω από τους δαιμονοποιημένους ανταγωνισμούς των ελεύθερων αγορών και τις συγκρούσεις συμφερόντων. 

Ζούμε την εποχή της μεταμόρφωσης της βίας σε μέσο μετάφρασης των ανεπίλυτων κοινωνικών αντιφάσεων, των κρυμμένων κοινωνικών ανισοτήτων που θρέφονται από τα μη φιλελεύθερα αντι-δυτικά καθεστώτα. Ισλαμικές και αραβικές φατρίες συμφερόντων, δόμησαν μια συγκεκριμένη ,για κάθε λαό της Μ.Ανατολής και της Β.Αφρικής , πολιτική κοινωνία και τώρα υποκύπτουν στην "αντεστραμμένη εικόνα της βίας". Με απλά λόγια, γίνεται εμφανές ότι... με τις κοινωνικές αντιδράσεις των λαών της αραβο-ισλαμικής περιοχής, ο φονταμενταλισμός της θρησκευτικής πεποίθησης, ποτίστηκε από την μεσσιανική υπόσταση του επουράνιου κρατικού μεσολαβητή, δηλαδή του φονταμενταλισμού του κράτους! 

Άραβες και ισλαμιστές , μουσουλμάνοι και χριστιανοί βλέπουν να αποκλείονται από το καταναλωτικό πάθος για…. i-phone, Starbucks, Zara και νιώθουν τον σφιχτό εναγκαλισμό της δήθεν κρατικής προστασίας , να αποτελεί βαθύ χέρι στην τσέπη, στο μεροκάματο, στην καθημερινότητα τους. Σε περιόδους σαν την σημερινή, όπου το πολιτικό κράτος γεννιέται βίαια μέσα από την κοινωνική επιθυμία των μαζών ,σε περιόδους που η ανθρώπινη χειραφέτηση προυποθέτει πολιτική απελευθέρωση, το κράτος μπορεί και οφείλει να προβεί στην κατάργηση, στην καταστροφή της θρησκείας, ως φονταμελιστικό τρόπο σκέψης και δράσης. 

Εάν σήμερα η οικονομική κρίση θεωρηθεί αιτία εξέγερσης των χαμηλών εισοδηματικά στρωμάτων σε Τυνησία, Αίγυπτο και αλλού, αυτό σίγουρα δεν αποτελεί τεκμήριο αποτυχίας του φιλελευθερισμού των αγορών και της παγκοσμιοποίησης, αλλά αποτυχία του κράτους( θεολογικού σε αυτές τις κοινωνίες) να ρυθμίσει τις ανισότητες. Διότι ο συνδυασμός ισλαμικής θρησκείας σε αραβικά καθεστώτα διακυβέρνησης, με τις ευλογίες του κρατικού μηχανισμού ,ενισχύουν πολλά χρόνια τώρα, εξτρεμιστικές και τρομοκρατικές ομάδες ατόμων, πολύ διαφορετικές από τους πεινασμένους διαδηλωτές στο Κάιρο και στην Τύνιδα ! Προφητικές αναλύσεις για τους σταλινικούς θεοκράτες άραβες ή ισλαμιστές ηγέτες, υπήρξαν πολλές.

Ελάχιστες όμως στάθηκαν στην πραγματική δικτατορία της γραφειοκρατικής μειοψηφίας, που νομιμοποιούσε τον εαυτό της. Είτε αμερικανικά, είτε ευρωπαικά συμφέροντα και να βρίσκονται πίσω από τις ολιγαρχικές κυβερνήσεις της Μ.Ανατολής και της Β.Αφρικής, λανσαρίστηκε στις θρησκόληπτες κοινωνίες το φετίχ του κράτους ως ουράνιου εγγυητή που απέτρεπε την κριτική της θρησκείας ως μέσου έκφρασης της διαφοράς μεταξύ των ανθρώπων: πρόκειται για μια κριτική αναπόφευκτα αιματοβαμένη, μια κριτική που μπορεί να αρθρωθεί μόνο με όρους βίαιης καταστολής . 

Ζούμε σήμερα την αντίφαση που χρόνια κρυβότανε ενώ όλοι την έβλεπαν :στον αντίποδα του φιλελεύθερου κράτους που "ξεφορτώνεται" την θρησκεία, από τη στιγμή που θα αποτελεί απλώς ζήτημα προσωπικής και ιδιωτικής πεποίθησης, το σταλινικό θρησκευτικό κράτος, επιχειρεί να την ξεφορτωθεί δια του βίαιου αποκλεισμού των πιστών από την επιθυμία προόδου, την απόλαυση των αγαθών της ζωής, την ελεύθερη επιλογή μέσων και σκοπών. Αυτή η αντίφαση έχει προσδώσει οικουμενικές διαστάσεις στην αιματηρή καταστολή της θρησκευτικής διαφοράς, όχι μόνο στον ισλαμο-αραβικό κόσμο αλλά παντού. 

Η πιο επικίνδυνη θρησκεία, αυτή του Κράτους, "δεν κατορθώνει" να διαγράψει τους υφιστάμενους θρησκευτικούς ανταγωνισμούς σε κοινωνίες χαμηλής παιδείας και ανελεύθερων οικονομικών συστημάτων.

Αυτή η θρησκεία ,η κρατική, ερχόμενη σε βίαιη αντίθεση με τους όρους της ίδιας της ύπαρξής της, είναι που θρέφει την συλλογική κόπωση ! Διότι ακόμη και οι επικίνδυνες ακραίες μουσουλμανικές πολιτικές οργανώσεις στον αραβικό κόσμο, όποιο παν-ισλαμικό τόξο και αν ελπίζουν να στήσουν, εάν οι πιστοί τους απολαμβάνουν δίκαιη συμμετοχή στις αγορές εργασίας, αγαθών και πλούτου, δεν μπορούν παρά να ακυρώσουν τους μεγαλοιδεατισμούς εξτρεμιστών ηγετών , από όπου και αν προέρχονται .

Διότι η αποκατάσταση τόσο της ελεύθερης θρησκείας όσο και της κοινωνικής ελευθερίας στις ισλαμοαραβικές κοινωνίες, είναι κυρίως αποκατάσταση της ατομικής ελευθερίας: αυτή είναι που πυροδοτεί τις ανθρώπινες βόμβες του φονταμενταλισμού.


του Ηλία Καραβόλια 
Αναρτήθηκε από Atithasos
http://fonaklas.blogspot.com/