Οι εισπρακτικές εταιρείες ξεκινούν ευγενικά και καταλήγουν με... γαλλικά!!!!!!!

Ο Νίκος Μπ. είναι υπάλληλος σε συνεργείο επισκευής αυτοκινήτων. Ζει στο Νέο Φάληρο, εργάζεται στο κέντρο της Αθήνας. Πατέρας δύο παιδιών, αγωνίζεται να φέρει βόλτα τα έξοδα της οικογένειας σε μια πόλη που, μέρα με τη μέρα, φαίνεται να γίνεται ολοένα και πιο ακριβή, πιο δύσκολη, πιο σκληρή.

Οπως πολλοί από μας ο Νίκος κατέφυγε σε τραπεζικό δανεισμό με έκδοση πιστωτικής κάρτας. Και όσο και αν υπήρξε καλοπληρωτής στο μεγαλύτερο μέρος των δόσεων, τα 'φερε έτσι η ζωή -και η κρίση- που μήνα με το μήνα η αποπληρωμή γινόταν όλο και πιο δύσκολη.

Και τότε μπήκε στους καταλόγους των εισπρακτικών εταιρειών που στόχο έχουν (όπως πολλοί από μας έχουμε διαπιστώσει) όχι μόνο τη γρήγορη καταβολή των οφειλομένων, αλλά και το... νευρικό μας σύστημα.«Οι συνομιλίες μας ήταν ήπιας μορφής αρχικά», μας λέει ο 40χρονος μηχανικός, «με τις επαναλήψεις όμως η ευγένεια σιγά σιγά χάθηκε -λίγο έλειψε ν' αρχίσω τα "γαλλικά"», συμπληρώνει.

Λειτουργούν 150 εταιρείες

«Οσο και αν παρακαλούσα να σταματήσουν οι ενοχλήσεις λέγοντας πως θα τακτοποιούσα τα οφειλόμενα -συνήθως δεν ξεπερνούσαν λίγα ευρώ: 20, 15 ή μονοψήφια νούμερα- κάτι τέτοιο δεν γινόταν. Με πληροφόρησαν μάλιστα πως η ίδια διαδικασία ακολουθείται για όλα τα ποσά», λέει.

Στη χώρα λειτουργούν σήμερα περισσότερες από 150 ανάλογες εταιρείες δημιουργώντας από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας ένα νέο κλάδο εργαζομένων. Ηταν το 2006 όταν η Τράπεζα της Ελλάδος με πράξεις του διοικητή της -ΠΔΤΕ 2577/9.3.2006 και 2597/31.10.2007- άνοιξε, για λογαριασμό των υπόλοιπων πιστωτικών ιδρυμάτων, διάπλατα το δρόμο στη λεγόμενη τηλεφωνική ενημέρωση. Και εκατομμύρια -κινητά και μη- τηλέφωνα, που αντιστοιχούσαν σε υπερχρεωμένα νοικοκυριά σε ολόκληρη τη χώρα, έζησαν στιγμές... δόξας. Τόσες που άρχισαν οι αντιδράσεις.

Το 2007 ο Συνήγορος του Καταναλωτή προσκόμισε στο Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας και στον πρόεδρο Δικαστικών Επιμελητών στοιχεία για τη δράση των εταιρειών, σύμφωνα με τα οποία κάποιες μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν οι εταιρείες υπερέβαιναν τα όρια της νομιμότητας.

Η αλήθεια πάντως είναι πως σύμφωνα με το νόμο (Ν. 375/2009) οι Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών, όπως ορίζονται, λειτουργούν νόμιμα αφού διατηρούν δικαίωμα κλήσης ακόμη και για ελάχιστα ποσά. Υπάρχει όμως λύση για τα αυτιά μας, νόμιμη και εφικτή συνάμα;

«Ο καλύτερος ίσως τρόπος είναι ν' απαιτήσουμε εμείς πρώτοι το να καταγραφεί η συνομιλία μας», λέει ο Δημήτρης Γ., γιατρός, ο οποίος έζησε μια περίεργη ιστορία πίεσης από τράπεζα. «Αν συμφωνήσει ο καλών», συνεχίζει, «τότε ζητάμε ονοματεπώνυμο, όνομα εταιρείας, μητρώα εταιρειών και τράπεζα που εκπροσωπεί και αν επιμείνει τότε συνομιλούμε», προσθέτει. «Σε άλλου τύπου απαντήσεις, απλά κλείνουμε».

Και η περίεργη... ιστορία (για την ιστορία...); Σπάνια, ολίγον διαφορετική αλλά ενδεικτική της πίεσης που εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους για την παραμικρή χρεωστικής φύσης αφορμή: ο γιατρός χρωστούσε μόλις... 4 λεπτά του ευρώ και δέχτηκε κάποιες κλήσεις για το ποσόν αυτό, τις οποίες και αγνόησε.

Κατόπιν του ήρθε η ετήσια συνδρομή, την οποία επίσης αγνόησε, αλλά μόνο ύστερα από επίσκεψη στην τράπεζα όπου και ξεκαθάρισε πως δεν επιθυμεί να κρατήσει την κάρτα. Συμπέρασμα; Ασκείτε τα δικαιώματά σας και... αφαιρέστε υποχρεώσεις.


Πηγή:Inout
http://kontiloforos.blogspot.com/2011/01/blog-post_4485.html