Το υδρογραφικό πλοίο του τουρκικού πολεμικού ναυτικού «Τσεσμέ» για 48 ώρες (Τρίτη και Τετάρτη) πραγματοποίησε έρευνες για φυσικούς πόρους, σε περιοχή ελληνική -Υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη-, με την ελληνική κυβέρνηση να δηλώνει απλώς ότι παρακολουθεί διακριτικά την πορεία του πλοίου και διαμαρτύρεται. Η νέα πρόσκληση έρχεται σε μια στιγμή που τα πάντα είναι και πάλι ανοικτά σε ό,τι αφορά την οικονομική εκμετάλλευση στην ανατολική Μεσόγειο. Και αν στο Καστελόριζο η Άγκυρα μπορεί να βρει κάποιο επιχείρημα, στην περίπτωση της Σαμοθράκης πρόκειται για επιθετική ενέργεια.
Το τουρκικό υδρογραφικό πραγματοποίησε έρευνες μόλις 8 ν. μίλια νότια από τις ελληνικές ακτές της Θράκης και 15 ν. μίλια βόρεια των ακτών της Σαμοθράκης, δηλαδή σε μια περιοχή απολύτως ελληνική και στα όρια των ελληνικών χωρικών υδάτων της Θράκης.
Το τουρκικό ερευνητικό πλοίο, στη διάρκεια του διήμερου 29 και 30 Ιούνη, έκανε ένα διαρκές πηγαινέλα από τα ανατολικά προς τα δυτικά και το αντίθετο, μεταξύ Θράκης και Σαμοθράκης, τέμνοντας το θαλάσσιο δρόμο που συνδέει το ελληνικό νησί με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και πραγματοποιώντας ανά τακτά διαστήματα στάσεις, ενδεικτικό ότι διεξήγαγε υποθαλάσσιες έρευνες.
Το βράδυ της 29ης Ιουνίου άναψε και φώτα στο βυθό, ενδεικτικό ότι κατέβασε μηχανήματα για υποθαλάσσιες έρευνες, ενέργεια που σαφώς συνιστά παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Τελικά την Τετάρτη στις 16.45 το τουρκικό πλοίο αγκυροβόλησε στο τουρκικό λιμάνι του Αίνου, χωρίς να είναι γνωστό το πρόγραμμά του. Ανάλογα περιστατικά είχαν σημειωθεί με το «Χόρα» το 1976 και το «Σισμίκ» το 1987.
Η ελληνική αντίδραση ήταν χλιαρή και τυπική. Το «Τσεσμέ» παρακολουθούνταν «διακριτικά» από την κανονιοφόρο «Πολεμιστής», που έστειλε σήμα προς το τουρκικό ερευνητικό, καλώντας το να σταματήσει τις έρευνες γιατί βρίσκεται σε ελληνική υφαλοκρηπίδα, χωρίς να πάρει, επιδεικτικά, καμία απάντηση.
Οι ελληνικές έρευνες
Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης, σε συνέντευξή του την περασμένη Πέμπτη στο ραδιοφωνικό σταθμό Real είχε προαναγγείλει την έναρξη ερευνών για πετρέλαιο και φυσικό αέριο εντός των εθνικών χωρικών υδάτων σε χρονικό ορίζοντα ενός έτους. «Πόσα πιθανά αποθέματα έχουμε θα ήταν αστείο να πει κανείς από τώρα, γιατί ουσιαστικά δεν έχουν υπάρξει έρευνες. Μπορώ να σας πω όμως ότι οι ενδείξεις -γιατί έτσι δουλεύει η πετρελαϊκή βιομηχανία- που έχουμε στα εθνικά μας χωρικά ύδατα είναι αρκετά ισχυρές ώστε να μας πείθουν ότι πρέπει ταχύτατα να δημιουργήσουμε ένα δημόσιο φορέα ο οποίος με αξιοκρατία και πλήρη διαφάνεια θα προκηρύξει διαγωνισμό, ώστε να έρθουν σοβαροί επενδυτές για να ψάξουν για πετρέλαιο στη χώρα μας», είπε ο υφυπουργός. Η δήλωση αυτή δεν αποκλείεται να έχει προκαλέσει και την έξοδο του «Τσεσμέ», τη νέα τουρκική επιθετική ενέργεια. Βεβαίως ο κ. Μανιάτης μίλησε για έρευνες εντός ελληνικών εθνικών χωρικών υδάτων και όχι στο εύρος της υφαλοκρηπίδας. Να θυμίσουμε ότι από τη δεκαετία του ’70 οι δύο χώρες είχαν δεσμευθεί ότι δεν θα κάνουν έρευνες εκτός χωρικών υδάτων αν δεν οριστεί η υφαλοκρηπίδα. Να θυμίσουμε επίσης ότι το 1987, όταν ο Α. Πεπονής είχε μιλήσει για έρευνες, είχε βγει το «Σισμίκ» για έρευνες. Η αντίδραση του Ανδρέα τότε ήταν έντονη και φτάσαμε στην κρίση του Μαΐου του 1987.
Επιδιώξεις της Άγκυρας
Είναι γνωστή και παλαιά η τουρκική αμφισβήτηση των ελληνικών οικονομικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο. Είναι παραδεκτή από την Ελλάδα η διαφορά για την υφαλοκρηπίδα (δικαίωμα οικονομικής εκμετάλλευσης του βυθού σε εύρος 200 ν. μιλίων από τις ακτές μιας χώρας), με την Αθήνα να προτείνει προσφυγή στη Χάγη για να γίνει ο καταμερισμός των δικαιωμάτων. Η Άγκυρα δεν το αποδέχεται γιατί πλέον η εξέλιξη του Διεθνούς Δικαίου έχει αποβεί σε βάρος της.
Εκτός από την υφαλοκρηπίδα υπάρχει και το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) που είναι τα δικαιώματα οικονομικής εκμετάλλευσης σε εύρος 200 ν. μιλίων στην επιφάνεια της θάλασσας και στο νερό. Η Αθήνα (περιέργως) δεν έχει θέσει αυτό το θέμα, είναι όμως βέβαιο ότι δεν μπορεί καμία κυβέρνηση να το εγκαταλείψει αφού πρόκειται για βασικό (κυριαρχικό) δικαίωμα μιας χώρας.
Η Τουρκία επιδιώκει λοιπόν να προκαλέσει σύγκρουση και να κατακτήσει (όχι απλώς να διεκδικήσει) μέρος του Αιγαίου. Αν αυτό γίνει με τη σύμφωνη γνώμη της Αθήνας (διμερής συμφωνία κ.λπ.), ακόμα καλύτερα για την Άγκυρα. Επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει, η Άγκυρα προκαλεί κρίσεις και προκλήσεις. Το Νοέμβριο του 2008 το νορβηγικό ερευνητικό σκάφος «Malene Ostervold» (τουρκικών συμφερόντων), που έχει μισθώσει η Άγκυρα είχε πραγματοποιήσει επίσης έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, στα διεθνή ύδατα, 80 μίλια νοτίως του Καστελόριζου, συνοδεία της τουρκικής φρεγάτας «Gediz». Και τότε το «Πολεμιστής» παρακολουθούσε διακριτικά και η κυβέρνηση είχε προχωρήσει σε ενέργειες για να σταματήσει η έρευνα.
Η Άγκυρα αμφισβητεί το εύρος της υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου και αναζητά κάποια επιχειρήματα στο διεθνές δίκαιο. Στην περίπτωση της Θράκης, όμως, πρόκειται για μια επιθετική ενέργεια, καταπατώντας βασικά ελληνικά δικαιώματα.
Η συγκυρία είναι κρίσιμη γιατί η συζήτηση σε όλη την ανατολική Μεσόγειο έχει ανοίξει. Λιβύη, Αίγυπτος, Κύπρος, Λίβανος και εσχάτως και το Ισραήλ επιδιώκουν τον καθορισμό υφαλοκρηπίδας αλλα και ΑΟΖ. Η Ελλάδα βρίσκεται σε συζητήσεις με Λιβύη και Αίγυπτο τα τελευταία χρόνια. Η Κύπρος έχει συμφωνήσει για έρευνες και εκμετάλλευση πετρελαίων και φυσικού αερίου με πολλές διεθνείς εταιρείες.
Η Τουρκία αντιδρά με το γνωστό πολεμικό τρόπο. Επεδίωξε να συμφωνήσει με την Αίγυπτο, όμως τα δικά της όρια είναι περιορισμένα λόγω του… Καστελόριζου. Αυτό το ελληνικό νησάκι έχει τέτοιο εύρος ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας που χαλάει όλα τα σχέδια της Άγκυρας για έλεγχο μεγαλύτερου τμήματος από αυτό που της ανήκει.
Όλ’ αυτά ηταν γνωστά, το τελευταίο διάστημα όμως προέκυψε ένα νέο γεγονός που μπορεί να επηρεάσει τη συνολική κατάσταση: Η αντιπαράθεση Ισραήλ – Τουρκίας. Η κόντρα είναι τόσο σκληρή και σε πολλά επίπεδα, με αποτέλεσμα να γίνονται πλέον εχθρικές κινήσεις του ενός προς τον άλλο.
Έτσι το Ισραήλ έδειξε το ενδιαφέρον του να ορίσει ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα με την Κύπρο, δημιουργώντας νέα εμπόδια στην Τουρκία να διεκδικεί περιοχές και νοτιοδυτικά της Κύπρου. Το Ισραήλ έχει ανοικτό το θέμα ΑΟΖ με το Λίβανο, αν και δεν υπάρχουν πολλές δυσκολίες μετά την αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από το νότιο Λίβανο. Υπάρχει το αγκάθι της Γάζας γιατί μελλοντικά σε κάθε περίπτωση και η Γάζα θα έχει κάποια ΑΟΖ, όμως όλ’ αυτά για το Ισραήλ δεν αποτελούν εμπόδιο να δηλώσει τη διάθεση συμφωνίας με την Κύπρο, όποτε και αν αυτή γίνει.
Το γεγονός αυτό ενοχλεί αυτή την ώρα την Άγκυρα και της δημιουργεί προβλήματα και στην όποια τυχόν συμφωνία με την Αιγυπτο.
ΠΗΓΗ: http://www.paraskevi13.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου