Τι μπορεί να διδάξει το Γιβραλτάρ στην ελληνική περιφέρεια

Αφού λοιπόν, όλοι συμφωνούμε πως ο μισθός του Έλληνα εργαζομένου δεν πρέπει να μειωθεί,γιατί τότε να μη μειώσουμε τη φορολογία?

Κάθε φορά που ακούω τα εφιαλτικά ποσοστά ανεργίας στη Ροδόπη και την Ήπειρο σκέφτομαι το Γιβραλτάρ. Το Γιβραλτάρ είναι η άκρη μιας χερσονήσου -για την ακρίβεια, ένας «βράχος»- συνολικής έκτασης 6,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι παραγωγικές του δυνατότητες και οι φυσικοί του πόροι είναι κυριολεκτικά ελάχιστοι. Κι όμως,οι 28,500 κατοίκοι του, απολαμβάνουν ένα μέσο εισόδημα περί τα 40.000 δολλάρια ετησίως και ανεργία της τάξης του 3%. Πώς τα καταφέρνουν? Απλό: μηδενικοί φόροι. Στο Γιβραλτάρ δεν υπάρχουν ούτε ΦΠΑ ούτε φόροι ακίνητης περιουσίας, ενώ –το βασικότερο- δεν φορολογούνται και τα κεφαλαιουχικά κέρδη των εταιριών.
Για το λόγο αυτό το Γιβραλτάρ αποκαλείται «φορολογικός παράδεισος» και συσσωρεύει χιλιάδες επενδυτές. Την ίδια λογική ακολούθησε
και η κοντινή μας Κύπρος με αποτέλεσμα σήμερα να ανθούν εκεί περίπου 40.000 off shore εταιρείες που αφήνουν κάθε χρόνο δισεκατομμύρια δολάρια στην Μεγαλόνησο.
Ας έρθουμε τώρα στα καθ’ημάς: η ελληνική περιφέρεια, ιδίως ο βορράς αποβιομηχανίζεται με δραματικά γοργούς ρυθμούς για τον εξής απλό λόγο: οι γειτονικές μας χώρες έχουν δυο συγκριτικά πλεονεκτήματα, δηλαδή χαμηλότερο κόστος εργασίας και χαμηλότερους φόρους.
Αν ας πούμε στη Βουλγαρία ο φορολογικός συντελεστής για τις εταιρίες φτάνει το 10%, το ελληνικό κράτος μπορεί να ρίξει πειραματικά τους αντίστοιχους συντελεστές στο 5% για τους νομούς της χώρας που υποφέρουν περισσότερο από την ανεργία και την υπανάπτυξη. Με την κατάλληλη επεξεργασία, ένα τέτοιο μέτρο θα μετατρέψει ξεχασμένες και ακριτικές επαρχίες σε πόλους έλξης ξένων εταιριών: Θυμηθείτε το Γιβραλτάρ.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, τέτοιοι οικονομικοί «πόλεμοι» είναι αναπόφευκτοι στην βιομηχανική σκακιέρα των βαλκανίων. Ναι, το κράτος θα χάσει δημόσια έσοδα ανταγωνιζόμενο τους γείτονες στη μείωση της φορολογίας. Το έπαθλο όμως θα είναι μικρότερη ανεργία, μεγαλύτερη περιφερειακή ανάπτυξη και καλύτερη ποιότητα ζωής για χιλιάδες συμπατριώτες μας. Δεν αξίζει τον κόπο?
Χάρης Πεϊτσίνης erooster
http://sardelas.blogspot.com/