Δραματική μείωση των μισθών έως και 30% στον ιδιωτικό τομέα

Αντιμέτωποι με άμεσες μειώσεις μισθών από 10% έως 30% θα βρεθούν 9 στους 10 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, εξαιτίας της απαγόρευσης επέκτασης των κλαδικών και ομοιεπαγγελματικών συμβάσεων που επέβαλε η τρόικα και αποδέχθηκε χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας. 

Ταυτόχρονα η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων,... "χωρίς αχρείαστους περιορισμούς", όπως είναι η διατύπωση της τρόικας, έναντι των κλαδικών συμβάσεων, που απέτυχε επίσης να αποτρέψει η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, οδηγούν ολοταχώς σε εξατομίκευση των διαπραγματεύσεων και των συμβάσεων, δηλαδή σε ατομικές συμβάσεις εργασίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως, για παράδειγμα, στην επιχειρησιακή σύμβαση που υπέγραψαν προ 4μήνου οι υπάλληλοι εταιρείας φύλαξης, οι μισθοί είναι μικρότεροι και από τα όρια που θέτει η Εθνική Σύμβαση Εργασίας, δηλαδή μικρότερη των 740 ευρώ.

Για να κατανοήσουμε την αναπόφευκτη μείωση των μισθών που συνεπάγεται η ουσιαστική κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων αρκεί να αναφέρουμε ότι νεοπροσλαμβανόμενος σε Τράπεζα, που σήμερα ξεκινάει με εισαγωγικό μισθό 1.000 ευρώ, αν δεν υπογραφεί κλαδική σύμβαση, θα ισχύει η Εθνική Γενική και ο εισαγωγικός μισθός θα είναι 740 ευρώ, δηλαδή μείωση κατά 260 ευρώ και ποσοστό μείωσης 26%. Αντιστοίχως, εμποροϋπάλληλος που σήμερα αμείβεται εισαγωγικά με 903 ευρώ θα πέσει επίσης κατά 164 ευρώ το μήνα ή ποσοστό μείωσης 18%.

Μέσω κλαδικών το 90% των μισθών

Οι κλαδικές και ομοιεπαγγελματικές συμβάσεις, που σήμερα επεκτείνονται σε όλες τις επιχειρήσεις και αποκτούν υποχρεωτικό χαρακτήρα με επίσημες αποφάσεις του υπουργείου Εργασίας, ακόμα και για τους εργοδότες ή τα σωματεία που δεν είναι μέλη αντίστοιχων συνδικαλιστικών ενώσεων, αφορούν στο 85% των ελληνικών επιχειρήσεων, που απασχολεί το 90% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα! Αντιστοίχως επιχειρησιακές συμβάσεις υπογράφονται σήμερα μόλις στο 1% του συνόλου των επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα, ενώ με τις προβλέψεις της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που υπογράφει η ΓΣΕΕ καλύπτεται το 9% του συνόλου των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

Σύμφωνα με την τρόικα, θα υπογράφεται Εθνική Σύμβαση και από εκεί και πέρα θα υπάρχουν μόνο επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις εργασίας. Στις επιχειρήσεις όμως με λιγότερους από 51 εργαζόμενους, η μη επέκταση των κλαδικών θα ανοίξει τον δρόμο για ατομικές συμβάσεις εργασίας και αμοιβές κάτω από τα όρια της Εθνικής Σύμβασης. Δηλαδή, με άλλα λόγια "σπάει" το κατώτατο μεροκάματο των 740 ευρώ μεικτά. Ήδη τουλάχιστον 10.000 νέοι από 16 μέχρι 24 ετών θα εργάζονται με 591 ευρώ τον μήνα, δηλαδή με το 80% του μισθού που προβλέπει η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ενώ οι εργοδότες θα απαλλαγούν μέχρι και 2 χρόνια από τις ασφαλιστικές εισφορές.

Το τέλος του ΟΜΕΔ

Η ανατροπή στην ιεραρχία των συλλογικών συμβάσεων (πρωτοκαθιερώθηκε το 1955 και έλαβε την τελική της μορφή με τον Ν.1876/1990), η διάβρωση των κλαδικών (θα συνάπτονται "υπό προϋποθέσεις", δηλαδή κατ' εξαίρεση) συμπληρώνονται με την αλλοίωση του κατώτατου μισθού (ισχύει ήδη για τους νέους έως 25 ετών) και την πλήρη αποδυνάμωση του ΟΜΕΔ, που από θεσμός "προστασίας" των αδύναμων εργαζόμενων, ιδίως αυτών που απασχολούνται σε μικρές επιχειρήσεις, μετατρέπεται σε "όπλο" στα χέρια των εργοδοτών.

Ο καταλυτικός ρόλος που διαδραματίζει ο ΟΜΕΔ με τη σημερινή του μορφή αποτυπώνεται στους πίνακες που δημοσιεύει σήμερα η "Αυγή", όπου, για παράδειγμα, φαίνεται ότι για το 2009 οι διαιτητικές αποφάσεις αντιστοιχούσαν στο 53% των επιχειρησιακών συμβάσεων που υπεγράφησαν.

Με το σχέδιο νόμου όχι μόνο "διευρύνεται η δυνατότητα προσφυγής" (δίνεται και στους εργοδότες το "δικαίωμα" στη διαιτησία), αλλά περιορίζεται δραστικά το αντικείμενο, αφού στην περίπτωση επιχειρησιακών και ομοιεπαγγελματικών συμβάσεων θα μπορεί να αποφασίζει μόνο για τον βασικό μισθό ή ημερομίσθιο. Επιπρόσθετα, δεν διευκρινίζεται αν με το δικαίωμα που αποκτούν οι εργοδότες να προσφεύγουν στο όργανο της διαιτησίας, θα αναστέλλεται για 10 ημέρες το δικαίωμα των εργαζομένων να απεργήσουν, όπως προβλέπεται σήμερα σε περίπτωση προσφυγής σωματείου ή Ομοσπονδίας. Αν αυτοδίκαια ισχύει και για τους εργοδότες, τότε με την προσφυγή (των εργοδοτών) στον ΟΜΕΔ ουσιαστικά θα απαγορεύονται οι απεργίες!

Το νομοσχέδιο θέτει ακόμα σε δικαστική κρίση όχι μόνο τη νομιμότητα, αλλά και την ουσία των διαιτητικών αποφάσεων, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να κινδυνεύουν να μην πάρουν ποτέ αυξήσεις μισθών που θα προβλέπονται σε αυτές ή να καθυστερεί υπέρμετρα η εφαρμογή τους. Επίσης θεσπίζονται νέες διαδικασίες επιλογής Διαιτητών και Μεσολαβητών με υποκατάσταση της Διοίκησης του ΟΜΕΔ, που βάζει σε ισχυρή διακινδύνευση την ανεξαρτησία τους. 

Με άλλα λόγια, οι αλλαγές αυτές στη διαιτησία σε συνδυασμό με την προωθούμενη κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, οδηγούν σε νέα δραματική συμπίεση των μισθών κυρίως στον ιδιωτικό τομέα, σε ουσιαστικό παροπλισμό και εξουδετέρωση των συνδικάτων και σε καθεστώς εργασιακής και κοινωνικής ζούγκλας.

Πηγή:Alfavita
 http://kontiloforos.blogspot.com/2010/11/30_29.html