Άλλη μια δημόσια διαβούλευση στα κλεφτά, αυτή τη φορά ακόμη πιο σύντομη, ολοκληρώθηκε για το πραγματικά ανούσιο νομοσχέδιο ρύθμισης της αγοράς τυχερών παιχνιδιών, ενώ ξεκίνησαν ήδη και τα νέα παρατράγουδα ενάντια στο καταστροφικό αυτό σχέδιο.
Κοινή σε όλους πια είναι η πεποίθηση ότι και αυτή η διαβούλευση ήταν προσχηματική, για τα μάτια του κόσμου και ότι για άλλη μια φορά τα σχόλια εκατοντάδων ανθρώπων που αντιτίθενται στην καζινοποίηση της χώρας μας θα αγνοηθούν, όπως ακριβώς έγινε και με τα περισσότερα από 1500 σχόλια που κατατέθηκαν στην πρώτη διαβούλευση τον περασμένο Αύγουστο. Η ελληνική κυβέρνηση αγνοεί και πάλι την κοινή γνώμη για ένα ζήτημα τόσο σοβαρό με τόσο άμεσες αρνητικές συνέπειες για την ελληνική κοινωνία γιατί στην πραγματικότητα το νομοσχέδιο εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα και κρυφές ατζέντες.
Γιατί αφενός μεν οι νέες άδειες που προβλέπει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι προαποφασισμένες και προσυμφωνημένες, αφετέρου δε ουδείς νοιάζεται, τουλάχιστον για την ώρα, για τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης επέκτασης του τζόγου στην ελληνική επικράτεια. Τα δε κενά, αμφίσημα ή ακόμη αδιευκρίνιστα σημεία του νομοσχεδίου ακυρώνουν από μόνα τους, τους αρχικούς του στόχους για προστασία του δημοσίου συμφέροντος, για τη διασφάλιση είσπραξης εσόδων για το κράτος και προσαρμογή στην κοινοτική νομοθεσία. Είναι μάλιστα εντυπωσιακό ότι στο ίδιο το νομοσχέδιο ρύθμισης της αγοράς τυχερών παιγνίων οι ορισμοί των παιγνίων είναι ασαφείς, καθώς και η διάκρισή τους σε τεχνικά και τυχερά. Σύμφωνα λοιπόν με το νέο αυτό νομοσχέδιο, ακόμα και το ηλεκτρονικό τάβλι και το trivial-pursuit χαρακτηρίζονται τυχερά, καθώς το αποτέλεσμά τους καθορίζεται εν μέρει και από την τύχη, ανεξάρτητα από το αν συνομολογείται στοίχημα ή όχι…
Στοχεύει λένε, στην προστασία του κοινωνικού συνόλου. Πώς; Είναι αδύνατο να εξασφαλίσει κανείς ότι ανήλικα ή νέα παιδιά ή ακόμη και εθισμένοι ενήλικες στο τζόγο δε θα εκτεθούν σε κάποια από τα 30.000 φρουτάκια που θα εγκατασταθούν σε κάθε γειτονιά, ή σε κάποια ιστοσελίδα διαδικτυακού τζόγου, εκτός κι αν για κάθε μηχάνημα ή για κάθε υπολογιστή ιδιωτικό και μη προσληφθεί και ειδικός φρουρός που θα ελέγχει το βιογραφικό του παίχτη, ταυτότητα, διαθέσιμο εισόδημα και πρότερη εμπειρία στο τζόγο. Επιπλέον το κράτος δεν διαθέτει τις υποδομές για να βοηθήσει στην απεξάρτηση των εθισμένων τζογαδόρων που ήδη υπάρχουν και όλων αυτών που θα προκύψουν από την "απλόχερη" προσφορά τζόγου ούτε και μπορεί να το πράξει στο άμεσο μέλλον.
Επιπλέον, είναι απορίας άξιο από πού υπολογίζει η κυβέρνηση ότι θα εισπράξει τα προσδοκώμενα έσοδα για τα κρατικά ταμεία, μετά αδειών, από τα φρουτάκια αφού οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες με το ζόρι περνούν το μήνα και καλύπτουν τα αναγκαία έξοδα προς το ζην. Περιμένει ότι θα σταματήσουν όλοι να πληρώνουν τα έξοδα για την ανατροφή και την εκπαίδευση των παιδιών τους για να τα δώσουν στο κράτος μέσω τζόγου ή μήπως ότι οι νέοι δε θα έχουν άλλη ασχολία από τη νέα "μόδα" του "Πάμε φρουτάκια"; Γιατί λεφτά δεν υπάρχουν ούτε στην αγορά και η κυβέρνηση προσπαθεί να παγιδεύσει τους ίδιους της τους πολίτες στην εθιστική συνήθεια του τζόγου και να απομυζήσει και το τελευταίο τους ευρώ.
Όσο για την προσαρμογή στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, το ευρωπαϊκό πρόστιμο των 31.536,00 ευρώ ημερησίως που ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την "ανάγκη" ρύθμισης της αγοράς, ας ξεκαθαριστεί για ακόμη μια φορά ότι η καταδίκη της χώρας μας αφορούσε αποκλειστικά την κατάργηση των τεχνικών ηλεκτρονικών παιχνιδιών και μόνο, και για την επαναφορά των οποίων ουδείς φέρει καμία αντίρρηση.
poor journalisto
http://gianniotis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου