Αυτό ακριβώς συνέβη σε δημοτικό των Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, όπου ομάδα φοιτητριών πήγε στα παιδάκια για να τους κάνει μια "άσκηση" με θέμα, φυσικά τι άλλο, τον "αντιρατσισμό".
Τον οποίο φυσικά δεν παρουσίασαν ως μια συγκεκριμένη ιδεολογική προσέγγιση ενός θέματος, αλλά ως κάτι το φυσιολογικό.
Ξεκίνησαν προβάλλοντας στα παιδιά μια ταινία, ονομαζόμενη "Αζούρ και Ασμάρ". Νομίζω από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνει ο καθένας περί τίνος πρόκειται. Παραθέτουμε ένα μικρό κομμάτι από την "περιγραφή" της ταινίας: "να ψάξουμε, ο καθένας να βρει την νεράιδα του γείτονά του, να ψάξουμε να βρούμε τι μας ενώνει και όχι τι μας χωρίζει. Μόνο έτσι θα φτιάξουμε έναν κόσμο όμορφο και αγγελικά πλασμένο", ενώ στην ταινία συμπεριλαμβάνονται έννοιες, όπως ο "ρατσισμός", η ένταξη, η διαφορετικότητα, η αλληλοβοήθεια, η δικαιοσύνη και η ζωή σε άλλους τόπους.
Μετά την προβολή της ταινίας και για να "τσιμεντώσουν" το αποτέλεσμα, μοιράστηκαν στα παιδιά άρθρα σχετικά με το ρατσισμό και τη μετανάστευση, τα οποία έγιναν αντικείμενο... συζήτησης και νοηματικών ερωτήσεων. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό, indoctrination αγγλιστί, κατήχηση στα ελληνικά. Και μετά έβαλαν τα παιδάκια να γράψουν "εκθέσεις" - σε ομάδες- για το ρατσισμό! Ε, τι περιμένατε να σας πούνε ρε μπαγλαμάδες;
Διαβάστε τις προτάσεις με τις οποίες κλείνουν τις "εκθέσεις" τους τα παιδάκια και θα καταλάβετε κατά πόσο είναι πολιτική κατήχηση αυτή που γίνεται στα σχολεία ή όχι: "Το κράτος όμως δεν κάνει τίποτα για να διευκολύνει την κατάσταση. Δυστυχώς το φαινόμενο του ρατσισμού αυξάνεται ολοένα και περισσότερο. Προτείνουμε να δώσουν μια ευκαιρία στους μετανάστες να ζήσουν μια φυσιολογική και νόμιμη ζωή."
"Επίσης την επίλυση στο πρόβλημα μπορεί να τη δώσει το κράτος με την παροχή ίσων ευκαιριών σ' όλους. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε να χτίσουμε ένα καλύτερο αύριο." "Αυτά είναι ελάχιστα από τα πολλά παραδείγματα που υπάρχουν. Βλέπουμε όμως πως συμβαίνουν πολλές ανατροπές. Ίσως αν προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε τους άλλους να κερδίσουμε πολλά αγαθά και πολλές γνώσεις". " Όλοι είναι ίσοι άσχετα με το χρώμα, τη θρησκεία και την εξωτερική εμφάνιση. Εμείς θέλουμε η τηλεόραση να είναι δίκαιη με τους ανθρώπους και να μη μας στεναχωρούν αυτά που βλέπουμε. Μη μισείτε τους άλλους. Δεν είναι κακό το διαφορετικό!"
Σαν να διαβάζεις φυλλάδιο του ΣΥΡΙΖΑ ή των νέων δημάρχων Αθήνας και Θεσσαλονίκης! Τι άλλο μπορούμε να πούμε εμείς, παρά ότι όσο κάποιοι κάνουν ότι δεν βλέπουν αυτά τα γεγονότα, τόσο η πλύση εγκεφάλου μικρών παιδιών θα συνεχίζεται ακάθεκτη.
Σαν να μην έφταναν η τηλεόραση και γενικά τα ΜΜΕ, τώρα το σύστημα φροντίζει να βρίσκει και τα παιδάκια ένα -ένα, προκειμένου να τους "πιπιλάει" τα μυαλά από την παιδική τους ηλικία.
Για αυτή την "πρακτική άσκηση" πρέπει να "ευχαριστήσουμε" τις φοιτήτριες Ελένη Αργυροπούλου, Δέσποινα Βούζα, Βιβή Δεμενίδου, Ελένη Κουρτίδου και Μαρία Λιακοπούλου..
http://www.elkosmos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου