Η φτώχεια μιλάει ελληνικά...

Η Κομισιόν, μίλησε: Μείωση - έως και 20% - το 2010, αναμένεται να έχουν στο εισόδημά τους 3.500.000 εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα στη χώρα μας και η Τράπεζα της Ελλάδος δεν ισχυρίζεται κάτι διαφορετικό. Κι όλα αυτά δίχως τη νομοθετική ρύθμιση που θα καταργεί 13ο και 14ο μισθό και χωρίς το πάγωμα των αποδοχών.

Το ερώτημα του Σαρτρ, ξεκινάει έναν συλλογισμό. «Πες μου τον μισθό σου να σου πω ποιος είσαι». Η έκθεση της Κομισιόν δεν ψεύδεται. Βλέπει αύξηση της ανεργίας και μείωση των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα. Είναι κάτι πρωτόγνωρο αυτό ή πάντα τα φέρναμε δύσκολα πέρα, ήμασταν εν δυνάμει φτωχοί, δηλαδή;

Το 2000, 2.150.000 Έλληνες, (21% του πληθυσμού), ζούσε με λιγότερες από 90.000 δραχμές τον μήνα, ενώ 1.000.000 συμπολιτών μας βρισκόταν κάτω από τα όρια της φτώχειας για τρία συνεχόμενα έτη.

Το 2001, με 600 δισ. δρχ. για την επόμενη τριετία μπαίνει στη μάχη κατά της φτώχειας η κυβέρνηση. Wow! Τα μέτρα για τις ευπαθείς οικονομικά ομάδες του πληθυσμού περιλαμβάνουν, κυρίως, επιδόματα. Μάλιστα, εκείνη τη χρονιά, μια έκθεση της Ε.Ε. αποκάλυπτε ότι η σχετική φτώχεια στην Ελλάδα δεν αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της εξαετίας 1994-1999.

Το 2002, το 22% του πληθυσμού στην Ελλάδα είχε εισόδημα χαμηλότερο από το 60% του μέσου εθνικού, που αποτελεί το όριο της φτώχειας, σύμφωνα με τους κανόνες της Ε.Ε.

Ο κίνδυνος της φτώχειας «απείλησε» το 20% του πληθυσμού το 2006, σύμφωνα με την έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών έτους 2007 της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. 838.910 νοικοκυριά, (2.190.933 άτομα) απειλούνταν από τον κίνδυνο της φτώχειας, δηλαδή με ετήσιο εισόδημα μικρότερο των 5.300 ευρώ ανά άτομο ή - ανά τετραμελή οικογένεια με δύο ανήλικα παιδιά - με λιγότερα από 11.130 ευρώ.

Το 2008, νέα στοιχεία-σοκ, από το Παρατηρητήριο Φτώχειας, Εισοδημάτων, Ανισοτήτων και Κοινωνικού Αποκλεισμού: Το ποσοστό μακροχρόνιας φτώχειας ανέρχεται στο 14% (δεύτερο μεγαλύτερο στην Ε.Ε. των «15»). Ένας στους 5 κατοίκους (20,1%) βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας.

Το Μάρτιο του 2010, μαθαίναμε ότι το 20% του πληθυσμού της χώρας απειλείται από τη φτώχεια, σύμφωνα με την έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 832.975 και τα μέλη τους σε 2.186.869.

Όπως παρατηρεί η Κομισιόν, στην Ελλάδα οι μισθοί μειώνονται, αλλά η ανταγωνιστικότητά της δεν ανακάμπτει. Φέτος, δύο στους 10 πολίτες στην Ελλάδα βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της φτώχειας, βάσει της Eurostat.
Ξέρω τι σκέφτεστε και συμφωνώ: Ανίσχυρο είναι το κοινωνικό «δίχτυ» στην Ελλάδα. Και η ερώτηση είναι μία, πάντα ήταν η ίδια: Τι μπορεί να γίνει για να μετριαστούν (αν όχι αποφευχθούν) οι επιπτώσεις της φτώχειας; Μεταρρυθμίσεις - που πάντα τις ακούγαμε αλλά δεν τις βλέπαμε – κι ας χρήζουν χρόνου για να λειτουργήσουν.

Δεν έχω να γράψω περισσότερα, λόγω χώρου, βασικά.
«Πάρτε μέτρα», είναι το σύνθημα.
Και για να το κλείσω όπως το άρχισα, ο Σαρτρ είχε πει ότι «Κόλαση είναι οι άλλοι». Εν προκειμένω οι άλλοι είμαστε εμείς, ενώ, άλλωστε, όλα λειτουργούν εναντίον μας.
Ακόμα και τα πολλά λόγια, είναι φτώχεια...

ΠΗΓΗ: http://www.protagon.gr