Ανταρσία… μουσουλμάνων στα ελληνικά σχολεία;

Δεν μας έφταναν φαίνεται, οι “εξεγέρσεις” των δικών μας, των “καλόπαιδων” υπό την καθοδήγηση της αριστεράς και έτσι πλέον έχουμε και περιστατικά με μουσουλμάνους.

Ο λόγος για ένα σχολείο της Αθήνας, στο οποίο το πρωί της τετάρτης, είχαμε κάποιου είδους “ανταρσία” των μουσουλμάνων μαθητών, οι οποίοι αρνήθηκαν να μπουν στις σχολικές αίθουσες, αν δεν αποκαθηλώνονταν οι θρησκευτικές εικόνες.

Φαίνεται ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει ότι βρίσκονται σε μια χώρα, όπου η κυριαρχούσα θρησκεία – σύμφωνα και με το Σύνταγμα – είναι η Χριστιανική Ορθόδοξη.

Φαίνεται ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει, ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει καμία διάθεση να μετατραπεί η χώρα του σε “εμιράτο”, όπου οι μουσουλμάνοι θα αποφασίζουν ποίοι έχουν ποιά δικαιώματα και ποίες εικόνες θα βρίσκονται κάπου.

Φυσικά, σύμφωνα με όλα τα δεδομένα σημαντικό ρόλο στην απόφαση αυτή των παιδιών των λαθρομεταναστών – κατά πάσα πιθανότητα – έπαιξε η στήριξή τους, από κάποιες “αντιρατσιστικές” οργανώσεις, οι οποίες τι καλύτερο είχαν να κάνουν, παρά να αμφισβητήσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα των Ελλήνων στην ίδια τους την χώρα.

Αυτή άλλωστε είναι και η αποστολή τους: να μετατρέψουν τις εθνικές κοινωνίες, σε πολυπολιτισμικές συνιστώσες…

Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό το περιστατικό, κατά κάποιο τρόπο, το θεωρώ προάγγελο διαφόρων καταστάσεων.

Αν η ελληνική κοινωνία υποχωρήσει μπροστά σε τέτοιου είδους απαιτήσεις, ποιός μπορεί να μας βεβαιώσει ποιές θα είναι οι επόμενες κινήσεις των “μουσουλμανικών κοινοτήτων” (και των αγκαλιασμένων μαζί τους αντιρατσιστικών οργανώσεων); Μήπως θα τους προσβάλλει η παρουσία κοριτσιών χωρίς νικάμπ, στις σχολικές αίθουσες;

Μα εφόσον τους προσβάλλει ένα σύμβολο, ίσως τους προσβάλλει και αυτό.
Από ό,τι φαίνεται σιγά – σιγά η χώρα μας, αρχίζει να αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με χώρες με μακρά χρονική παρουσία μεταναστών, όπως η Γαλλία.

Σε αυτές οι χώρες, οι στριμωγμένοι πληθυσμοί, ανάγκασαν τις κυβερνήσεις τους να πάρουν μέτρα, όπως η περίπτωση Σαρκοζί, του οποίο η κυβέρνηση απαγόρευσε την παρουσία της μπούργκας και του νικάμπ.

Για να γίνει όμως αυτό, χρειάστηκε κυριολεκτικά να περάσουν από “φωτιά και σίδερο” κομμάτια της γαλλικής κοινωνίας. Γιατί να πρέπει και στην χώρα μας, εμείς μάλιστα που είμαστε κατά πολύ μικρότερος πληθυσμός από αυτόν της Γαλλίας, για να φτάσουμε αργότερα, στα ίδια συμπεράσματα;

ΠΗΓΗ

http://nationalpride.wordpress.com