Το λεγόμενο «αέριο του γέλιου» κάνει πολλά πράγματα, αλλά το βασικότερο είναι ότι προκαλεί το γέλιο. Οχι σε όποιον βλέπει τον απέναντί του να ρουφάει αέρα από ένα μπαλόνι, αλλά σε εκείνον που το εισπνέει, αφού αρχίζει αμέσως να ονειροπολεί και να χάνει ελαφρώς την επαφή με την πραγματικότητα.
Η επίδραση του αερίου δεν.κρατάει πολύ, συνήθως ένα λεπτό, αλλά αρκεί για να δικαιολογήσει τη δημοφιλία του. Η ευχάριστη αίσθηση που νιώθει ο χρήστης προέρχεται από την υποξία, την έλλειψη δηλαδή οξυγόνου. Ωστόσο το «αέριο του γέλιου» δεν είναι εθιστικό. Και αρκετοί που το δοκίμασαν έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν «πέθαναν από τα γέλια» αλλά από... βαρεμάρα. Και αυτό διότι μάλλον υπόσχεται περισσότερη ευεξία από όση προσφέρει.
Η επίσημη ονομασία του αερίου του γέλιου είναι «πρωτοξείδιο του αζώτου» ή «ιλαρυντικό αέριο» και είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια για τη χαλαρωτική επίδρασή του. Το αέριο του γέλιου εισπνέεται πάντοτε μέσα από ένα μικρό μεταλλικό κουτί ή ακόμη καλύτερα, από ένα μπαλόνι για να έχει προλάβει να ζεσταθεί επειδή είναι παγωμένο όταν βγαίνει από το δοχείο. Το πρωτοξείδιο του αζώτου είναι γνωστό και για πολλούς άλλους λόγους.
Οι οδηγοί αγώνων αυτοκινήτου το ρίχνουν στο ντεπόζιτο της βενζίνης για να ενισχύσουν την απόδοση του κινητήρα τους. Οι σεφ ζαχαροπλαστικής το βάζουν στην κρέμα σαντιγί για να τη φουσκώσουν. Οι αναισθησιολόγοι το αναμειγνύουν με οξυγόνο στις ναρκώσεις τους. Ο περισσότερος κόσμος το εισπνέει όμως μέσα από ένα μπαλόνι για να σπάσει πλάκα και να περάσει ωραία.
Πριν από λίγα χρόνια το έβρισκες σχεδόν παντού στη Βρετανία. Στο Λονδίνο μάλιστα υπήρχαν κλαμπ που το χρησιμοποιούσαν ως κράχτη. Ωσπου πέθανε κάποιος με ένα τέτοιο κουτί δίπλα του και δημιουργήθηκε πανικός. Το γεγονός ότι το θύμα είχε περάσει μια σακούλα στο κεφάλι του για να αυξήσει την επίδραση του αερίου πέρασε μάλλον... απαρατήρητο! Το θύμα πέθανε από έλλειψη οξυγόνου και όχι από την εισπνοή του αερίου. Συνέπεια αυτού ήταν να αρχίσει να σπανίζει στα μπαρ.
Αν και σπάνια έχουν καταγραφεί θάνατοι από τη χρήση του αερίου, γιατροί εκτιμούν ότι η τακτική χρήση του μπορεί μακροπρόθεσμα να βλάψει τον νωτιαίο μυελό, να επηρεάσει τη σύσταση του αίματος και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Σε βραχυπρόθεσμη βάση μπορεί να βγάλει στην επιφάνεια καρδιολογικά προβλήματα.
Τρεις εισπνοές και «το κεφάλι μου πιάνει φωτιά»
Ο δημοσιογράφος των «Τimes» Τομ Γουίπλ τη στιγμή του ρεπορτάζ «Καθώς αδειάζω το περιεχόμενο του μπαλονιού στο στόμα μου, νομίζω ότι θα έχω γρήγορα αυτό που θέλω. Η επίδραση του αερίου του γέλιου είναι σχεδόν άμεση. Εισπνέω, εκπνέω μέσα στο μπαλόνι και ως τη στιγμή που εισπνέω για δεύτερη φορά, τα πόδια μου αρχίζουν να μυρμηγκιάζουν.
Δεν ξεσπάω αμέσως στα γέλια. Αντιθέτως, με την τρίτη εισπνοή, ο κόσμος χάνεται γύρω μου και το κεφάλι μου πιάνει φωτιά. Η μουσική μοιάζει ξαφνικά καλύτερη. Και έπειτα από 30 δευτερόλεπτα και αφού έχω πληρώσει 1,5 στερλίνα, επανέρχομαι στην πραγματικότητα. Με πονάει για λίγο το κεφάλι μου και μετά τέλος». Μαρτυρία του συντάκτη των «Τimes» του Λονδίνου Τομ Γουίπλ, ο οποίος δοκίμασε το αέριο του γέλιου.
TO BHMA
http://www.newscity1.net/2010/10/t_28.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου