Την κήρυξη παναττικής στάσης εργασίας από τις 12:00 μέχρι τις 15:00
το μεσημέρι της Δευτέρας 6 Δεκεμβρίου με αφορμή τη δεύτερη επέτειο από
τη δολοφονία του μαθητή, Αλέξη Γρηγορόπουλου το 2008, αποφάσισε με
ψήφισμα το 34ο Συνέδριο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ...
και καλεί τους εργαζόμενους στο Δημόσιο να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο που πραγματοποιείται στην Αθήνα στις 12:00 το μεσημέρι στα Προπύλαια.
Επίσης το Συνέδριο ενέκρινε ψηφίσματα για την παιδεία, την υγεία, τον αυταρχισμό και την καταστολή των αγώνων, για τον «τρομονόμο» και τις διώξεις που γίνονται στη Λάρισα, για την προστασία των δημοσίων αγαθών και των δημοσίων υπηρεσιών, αλλά και για την διοργάνωση απεργίας στις 15 Δεκεμβρίου 2010.
zougla.gr
madata.gr
καλα ειμαστε σοβαροι?δεν λεω κριμα το παλικαρι αλλα δεν σκοτωθηκε σε πορεια ή μαχομενος για τα ανθρωπινα δικαιωματα ,απλως ηταν την λαθος ωρα σε λαθος σημειο .Δεν ειναι ουτε ο πρώτος ουτε ο τελευταιος που δολοφωνηθηκε από αστυνομικο.Γιατι να το μεγαλοποιουν ? ναι να γινει αναφορα στην δολοφωνια του αλλα μέχρι σταση εργασίας από την ΑΔΕΔΥ από που κι ως που?Τότε θα πρέπει να γίνεται σταση εργασία για καθε ειδικό φρουρό που χάνει την ζωή του , για κάθε πίλοτο της στρατιώτικης αεροπορίας που σκοτώνεται και αλλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας άνθρωπος που σκοτώνεται τη στιγμή του καθήκοντος έχει αναλάβει το ρίσκο επιλέγοντας αυτή τη δουλειά. Κάθε άνθρωπος που χάνεται είναι ένα τραγικό γεγονός αλλά παίζει ρόλο και το δικό του μερίδιο ευθύνης στην επιλογή του να ρισκάρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας στρατιώτης που υπηρετεί τη θητεία του όχι εν καιρώ πολέμου, φυσικά και δεν πρέπει να σκοτωθεί. Ο στρατός οφείλει μία ασφαλή θητεία σε όλους. Αν πάει στον πόλεμο και σκοτωθεί φυσικά και του πρέπουν τιμές και εθνικό πένθος.Το ίδιο και για κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται για κάποια ιδανικά κια σκοτώνεται για αυτά.
Αλλά εδώ για το παιδί τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Είναι πολύ πιο παράλογα. Σκοτώθηκε, χωρίς να επιλέξει να ρισκάρει, από κάποιον που ανέλαβε την ευθύνη να προστατεύει και κάτω από μία κυβέρνηση που έτρεμε μην χάσει την καρέκλα της. Έπρεπε 2 χρόνια μετά να φανεί η αλήθεια και να σταματήσουν να μιλάνε για το παιδί σαν να ήταν κατακάθι...
Η στάση εργασίας προβάλει το πένθος για ένα παιδί που θα μπορούσε να είναι και το δικό μας γιατί κάλλιστα θα μπορούσε να είναι. Ποιος γονιός θα πήγαινε στη δουλειά τη μέρα που σκοτώθηκε το παιδί του;..
Στο μόνο που συμφωνώ μαζί σου είναι πως θα έπρεπε να πενθούμε με τον ίδιο τρόπο για κάθε παιδί που σκοτώνεται απο αστυνομικό και ξέρεις γιατί;
Επειδή ζούμε σε μία χώρα που η αστυνομία και τα όργανά της βρίσκονται συχνά στο απυρόβλητο.
Eleni, πώς και γράφεις τα ίδια και σε άλλα sites που αφορούν στο ίδιο θέμα... Τόσο πολύ σε καίει να μην μεγαλοποιείεται ένα θέμα... Θα κάνω κι εγώ copy paste(όπως κι εσύ) όπου έχεις γράψει γιατί εμένα με καίει!! Νιώθω πένθος ως Ελληνίδα...
ΑπάντησηΔιαγραφή