Ελεύθερη μετά από επτά χρόνια!!!

Η ηγέτης της αντιπολίτευσης Άουνγκ Σαν Σούου Κι, σύμβολο του αγώνα για την δημοκρατία στη Μιανμάρ, αφέθηκε ελεύθερη σήμερα, μετά από επτά συνεχή χρόνια σε κατ' οίκον περιορισμό.

"Υπάρχει μια στιγμή που πρέπει να είμαστε σιωπηλοί και μια στιγμή για να μιλήσουμε. Οι άνθρωποι πρέπει να εργαστούν ενωμένοι. Μόνο τότε μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο μας", δήλωσε στο πλήθος και επέτρεψε στο εσωτερικό του σπιτιού της με ανώτερους αξιωματούχους από την Εθνική της Ένωση για το Δημοκρατικό Κόμμα.

Σύμφωνα με μια δημοσιογράφο του Γαλλικού Πρακτορείου, περίπου 2.000 άνθρωποι ήταν κοντά στο σπίτι της Σαν Σούου Κίι που έχει τιμηθεί με το νόμπελ της ειρήνης, και δεν είχε μπορέσει ποτέ από το Μάιο του 2003 να κυκλοφορήσει ελεύθερη.

Η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης  Σούου Κι, έχει περάσει 15 από τα τελευταία 21 χρόνια της ζωή της σε κατ' οίκον περιορισμό, λόγω της δράσης της.
Οπαδοί του κόμματος συγκεντρώθηκαν επίσης και έξω από την έδρα του κόμματος στη Γιανγκόν, όπου αναμένεται να μεταβεί μετά την απελευθέρωσή της η 65χρονη Σούου Κι.

Υποστηρικτές του κόμματος φορούν μπλουζάκια με το σύνθημα "Συμπαραστεκόμαστε στην Άουνγκ Σαν Σούου Κι" γραμμένο στα αγγλικά.
Η Σούου Κι εξέτισε τον νέο 18μηνο κατ’ οίκον περιορισμό, τον οποίο της επέβαλε στρατοδικείο τον Ιούλιο του 2009 για παραβίαση των συνθηκών κράτησής της, επειδή επέτρεψε την πρόσβαση σε Αμερικανό υπήκοο στην κατοικία της.
Μια ζωή κυνηγημένη
Η Αούνγκ Σαν Σούου Κι γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου 1945 στη Ρανγκούν της Μιανμάρ. Φοίτησε σε αγγλικό καθολικό σχολείο και το 1960 ακολούθησε την μητέρα της στην Ινδία όταν αυτή διορίστηκε πρέσβης της Μιανμάρ εκεί. Σπούδασε φιλοσοφία και οικονομικά σε διάφορα πανεπιστήμια του Λονδίνου και της Οξφόρδης.
Το 1988 επέστρεψε στη Μιανμάρ και συμμετείχε ενεργά στις λαϊκές εξεγέρσεις του 1988. Μέσα από τους αγώνες αναδείχθηκε σε ηγέτιδα της αντιπολίτευσης.
Στις 20 Ιουλίου 1989 της επιβλήθηκε για πρώτη φορά κατ' οίκον περιορισμός. Είχε την ευκαιρία να εγκαταλείψει τη χώρα αλλά αρνήθηκε.
Στις γενικές εκλογές του 1990 η Αούνγκ Σαν Σου Κι εξελέγη Πρωθυπουργός της Βιρμανίας, ηγούμενη του Εθνικού Συνδέσμου για τη Δημοκρατία, το στρατιωτικό καθεστώς όμως αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία θέτοντας εκτός νόμου το κόμμα της.
Κατά τη διάρκεια της σύλληψής της τιμήθηκε με το Βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης για την ελευθερία της σκέψης και το 1991 με το βραβείο Νόμπελ ειρήνης.
Και τα δύο βραβεία τα παρέλαβαν οι δύο γιοί της ενώ τα χρηματικά έπαθλα χρησιμοποιήθηκαν στον τομέα της υγείας και της εκπαίδευσης.
Το 1995 το στρατιωτικό καθεστώς απελευθέρωσε την Σαν Σου Κι διαμηνύοντάς της ότι αν εγκατέλειπε τη χώρα δεν θα της επέτρεπε να επιστρέψει.
Το 1997 ο σύζυγός της, Michael Aris, Άγγλος πολίτης, διαγνώσθηκε με καρκίνο του προστάτη. Παρόλα αυτά δεν του επιτράπηκε να επισκεφθεί την σύζυγό του και έτσι τον Μάρτιο του 1999 απεβίωσε στο Ηνωμένο Βασίλειο χωρίς να καταφέρει να τον δει.
Τον Σεπτέμβριο του 2000 της επιβλήθηκε ξανά κατ' οίκον περιορισμός και δύο χρόνια αργότερα αφέθηκε ελεύθερη. Όμως στις 30 Μαΐου του 2003 ένας χρηματοδοτούμενος από τη δικτατορική κυβέρνηση όχλος επιτέθηκε στην αυτοκινητοπομπή της Σαν Σου Κι στο Βόρειο Μιανμάρ σκοτώνοντας πολλούς υποστηρικτές της ενώ αυτή μόλις και διασώθηκε.
Αμέσως μετά η κυβέρνηση συνέλαβε την Σαν Σου Κι και την φυλάκισε. Αφού υποβλήθηκε για ιατρικούς λόγους σε υστερεκτομή, τέθηκε και πάλι σε κατ' οίκον περιορισμό.
Τον Μάϊο του 2008 Αμερικανός ακτιβιστής κατάφερε να εισέλθει στο σπίτι της και να φιλοξενηθεί σε αυτό για 48ώρες παραβιάζοντας έτσι τους όρους κράτησής της σε κατ'οίκον περιορισμό με αποτέλεσμα να προσαχθεί σε δίκη και να της επιβληθεί νέα ποινή.

(Με πληροφορίες από την ελληνική Wikipedia)
http://news247.gr