αποτελέσματα μελέτης του καθηγητή στο τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, κ. Βύρωνα Κοτζαμάνη. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην έρευνα, στον τομέα της σύστασης και διάλυσης των έγγαμων συμβιώσεων η Ελλάδα διαφοροποιείται ακόμη σημαντικά. Οι Ελληνίδες είχαν και εξακολουθούν να έχουν, σχετικά έντονη γαμηλιότητα και οι συναφθέντες γάμοι παραμένουν σχετικά σταθεροί, όταν στις περισσότερες από τις ανεπτυγμένες χώρες της ηπείρου μας, μετά το 1990, σημειώνονται ριζικές ανακατατάξεις με αποτέλεσμα ο θεσμός του γάμου και της έγγαμης συμβίωσης να δέχεται έντονες πιέσεις.
Ο συγχρονικός δείκτης γαμηλιότητας, κυμαίνεται ακόμη (1997-2006) στους 60-70 γάμους ανά 100 γυναίκες, παραμένοντας από τους υψηλότερους στην ΕΕ.
Εν τούτοις οι πρώτες ενδείξεις έχουν ήδη εμφανισθεί: η πτώση της μέσης ηλικίας στο γάμο τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες έχει ανακοπεί και από το 1983 και μετά οι προσερχόμενοι για την τέλεση ενός πρώτου γάμου είναι 1-2 μήνες κατ’ έτος μεγαλύτερης ηλικίας αυτών της προηγούμενης χρονιάς. Ακόμη, ο συγχρονικός δείκτης ακολουθεί πτωτική πορεία και οι γενεές που έχουν γεννηθεί στην πρώτη μεταπολεμική περίοδο (>1952) αρχίζουν να έχουν φθίνουσα τελική γαμηλιότητα.
Παρ’ όλα αυτά, οι διαφορές που μας χωρίζουν από τις λοιπές χώρες-μέλη της
Κοινότητας είναι σημαντικές: 90-95 στις 100 Ελληνίδες, που γεννήθηκαν ανάμεσα στο 1959 και το 1968, θα συνάψουν έναν πρώτο γάμο, όταν στην Σουηδία το 30-40% των γυναικών που γεννήθηκαν την ίδια δεκαετία θα μείνουν άγαμες. Στη δε Γαλλία, τη Φιλανδία, την Αυστρία, τη Γερμανία το αντίστοιχο ποσοστό κυμαίνεται στο 25-30%.
Ταυτόχρονα, όμως, όπως και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, οι Ελληνίδες των διαδοχικών γενεών συνάπτουν ένα πρώτο γάμο όλο και σε μεγαλύτερη ηλικία: αν οι γυναίκες, που γεννήθηκαν στη χώρα μας στο μεσοπόλεμο παντρευόντουσαν για πρώτη φορά γύρω στα 25,5 έτη και εκείνες που γεννήθηκαν την δεκαετία του 1950 γύρω στα 23,5 έτη, οι νεότερες γενεές, που γεννήθηκαν λίγο πριν από τα τέλη της δεκαετίας του ‘ 70, συνάπτουν τον πρώτο γάμο τους σε ηλικία 24,5 ετών και η ανοδική αυτή τάση δεν αναμένεται να ανακοπεί σύντομα.
Το ίδιο ισχύει, αναφέρει ο κ. Κοτζαμάνης και όσον αφορά στη διάλυση των έγγαμων συμβιώσεων. Και στο θέμα αυτό, ο ευρωπαϊκός νότος δέχεται τους μακρινούς απόηχους της γενικευμένης κρίσης των έγγαμων συμβιώσεων, όπως διαφαίνεται από την πορεία των συγχρονικών δεικτών.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι, στους 100 γάμους που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές του 1960 στη χώρα μας, 45 χρόνια αργότερα μόλις 6-8 έχουν διαλυθεί, όταν στη Δανία και στη Σουηδία έχει διαλυθεί το 1/3 και στη Γαλλία, Ελβετία και Αυστρία το 1/6 έως το 1/5. Αντίστοιχα, στους 100 γάμους που συνάφθηκαν στην Ελλάδα γύρω από το 1970 οι 12 αναμένεται να οδηγηθούν σε διαζύγιο, όταν στη Δανία και στη Σουηδία την κατάληξη αυτή θα έχουν πιθανότατα οι 40, και στη Γαλλία, την Αυστρία, την Γερμανία και Ελβετία οι 25 – 30.
http://dinatos.blogspot.com/2010/11/blog-post_1379.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου