Πρωτοχρονιά στα κόκπιτ! Οι Τούρκοι τραβάνε το σχοινί..!!

Δεν εκπλήσσει πλέον το θράσος με το οποίο η Τουρκία κινείται στο Αιγαίο. Θα έχετε παρατηρήσει ότι δεν αποτελεί καν είδηση για τα ελληνικά ΜΜΕ , η πτήση οπλισμένων μαχητικών αεροσκαφών άλλης χώρας πάνω από ελληνικό έδαφος!

Η πτήση των έξι τουρκικών μαχητικών με την οποία πέρασαν …”κοκορέτσι” πάνω από τέσσερα ελληνικά νησιά αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους άσχετα αν εμείς φαίνεται ότι κάτι τέτοια πια τα…χωνεύουμε πολύ εύκολα.

Οι πρώτες προσπάθειες για να δοθεί μία εξήγηση στην προκλητική τουρκική “εισβολή” στο Αιγαίο προέρχονται από πηγές του υπουργείου Άμυνας ,του ΓΕΕΘΑ και του ΓΕΑ. Λίγο πολύ οι ερμηνείες ταυτίζονται:
*Εκνευρίστηκαν γιατί αυτές τις ημέρες ο Α/ΓΕΣ και ο Α/ΓΕΝ, επισκέφθηκαν νησιά της περιοχής για να ανταλλάξουν ευχές με το στρατιωτικό προσωπικό που υπηρετεί σ΄ αυτά.
Ο Α/ΓΕΣ  έφθασε μέχρι το Καστελλόριζο. Ο Α/ΓΕΝ πήγε στη Ρόδο και τη Κω. Αν δεν έχει αλλάξει κάτι δραματικά όλα αποτελούν μέρος της ελληνικής επικράτειας στην οποία επισης αν είμαστε σωστά ενημερωμένοι ,ασκούμε χωρίς πρόβλημα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Συνεπώς η παραπάνω ερμηνεία περί “εκνευρισμού των Τούρκων” δεν μπορεί να γίνει δεκτή προς συζήτηση.
Δεν είναι η πρώτη φορά που επιλέγουμε να δώσουμε μία εύκολη εξήγηση στις προκλήσεις των Τούρκων.

Για πάρα πολλά χρόνια ακούγαμε το παραμύθι των “κακών” στρατιωτικών οι οποίο έκαναν ότι ήθελαν και δεν άκουγαν τους “καλούς” Τούρκους πολιτικούς που επιθυμούσαν ως γνωστόν πάντα την ειρήνη. Όπως ο Ετζεβίτ ας πούμε. Η άνοδος των ισλαμιστών του Ερντογάν στην εξουσία έχει καταρρίψει προ πολλού αυτόν τον μύθο.

Στην Αθήνα βέβαια ,δεν θέλουν να το παραδεχτούν. Αποφεύγουν έτσι να ασχοληθούν με την ουσία του προβλήματος, η οποία είναι εξαιρετικά δυσάρεστη για τις πολιτικές -πρωτίστως- ηγεσίες των τελευταίων δεκαετιών,αλλά και για τους στρατιωτικούς ηγέτες: *Η Άγκυρα ήθελε,θέλει και θα διεκδικήσει με λύσσα το μισό Αιγαίο. Τελεία και παύλα. Και για να το πετύχει δεν αξιοποιεί μόνο τους πράγματι ικανούς διπλωμάτες της και την εξαιρετικά πολύτιμη γεωπολιτική της θέση.

Πιέζει όλο και περισσότερο την Ελλάδα και με στρατιωτικά μέσα κάθε μέρα στο Αιγαίο. Η Άγκυρα τα τελευταία χρόνια αισθάνεται όλο και πιο ισχυρή στρατιωτικά και το δείχνει.

Έρχεται και “τραντάζει” το φράχτη μας ακόμη κι εξω από το Σούνιο,μετράει αντιδράσεις σε κρίσιμες στιγμές,όπως αυτή στη Κάρπαθο με τη δολοφονία του Κ.Ηλιάκη και πάνω απ΄ όλα εξοπλίζεται σαν αστακός. Οι αδυναμίες του ελληνικού οπλοστασίου είναι δεδομένες και γνωστές στους απέναντι.

Τα τρισεκατομμύρια του ελληνικού λαού όλα αυτά τα χρόνια σπαταλήθηκαν σε οπλικά συστήματα άχρηστα στην αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής κι αυτό είναι ευθύνη όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων και των περισσότερων στρατιωτικών ηγεσιών που δεν αντιδρούσαν στις λανθασμένες αποφάσεις.

Όμως ακόμη και τα οπλικά συστήματα που έχουν λόγο ύπαρξης στο οπλοστάσιό μας ,έχουν ποσοστά διαθεσιμότητας ανησυχητικά για μία χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ.

Οι ελλείψεις ανταλλακτικών και συντήρησης,συνέπεια της προχειρότητας με την οποία έγινε οι αγορά τους,προκαλούν σημαντικά προβλήματα στην άψογη επιχειρησιακή τους εκμετάλλευση. Παρόλα αυτά είναι δεδομένο ότι η πολιτική της “στρατηγικής ψυχραιμίας” δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Τουλάχιστον με την ίδια προσήλωση με την οποία την ακολουθούμε μέχρι σήμερα. Η καλή ελληνική διάθεση -λόγω ανάγκης ή λόγω στρατηγικής-  έχει εκφραστεί με κάθε τρόπο στην γειτονική χώρα.

To 2009  με 1678 παραβιάσεις στο Αιγαίο,σημειώθηκαν 237 εμπλοκές ελληνικών και τουρκικών αεροσκαφών. Το 2010,που φεύγει είχαμε 1145 παραβιάσεις και μόλις …14 εμπλοκές! Κανείς δεν προτείνει …πόλεμο. Κι όσοι το λένε,το γράφουν ή το υποννοούν, κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν γραφικοί.

Υπάρχουν πάρα πολλά βήματα μέχρι μια χώρα να φθάσει κοντά στο ενδεχόμενο να βρεθεί σε ένοπλη σύγκρουση με μία άλλη.

Αυτή η άποψη ότι είμαστε “στρατηγικά ψύχραιμοι” επειδή δεν θέλουμε πόλεμο είναι τουλάχιστον παράδοξη.

Υπάρχουν πολλά άλλα που μπορούν και πρέπει να γίνουν για να καταλάβει η κατά τ΄ άλλα φίλη και σύμμαχος Τουρκία, ότι η αλλαζονεία δεν οδηγεί ποτέ σε θετικό αποτέλεσμα . Όσο δύσκολο κι αν είναι λόγω της ιστορίας της, η Τουρκία πρέπει να καταλάβει ότι υπάρχουν όρια ανοχής.

Ας αφήσουμε λοιπόν τη ψυχραιμία κι ας κάνουμε πολύ και δυνατό θόρυβο σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.Ας φωνάξουμε,ας γκρινιάξουμε,ας σπάσουμε “αυγά’ και νεύρα εκεί στις Βρυξέλλες. Ίσως θα ήταν και χρήσιμο να δείξουμε με αριθμητικα στοιχεία πόσο “μας έχουν βάλει” μέσα οι “αντολίτικοι τσαμπουκάδες” της Τουρκίας,είτε φοράει τα γαλόνια του Κεμάλ,είτε τις μαντήλες του Ισλάμ.

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

πηγη

http://nationalpride.wordpress.com/