35 χρόνια μετά την μεταπολίτευση φτάσαμε στο χείλος μιάς χρεωκοπίας (φυσικά δεν την έχουμε αποφύγει ακόμη) όχι μόνο οικονομικής αλλά και θεσμικής και κοινωνικής.
Γιατί είμαστε απέναντι στην πλήρη κυριαρχία του ατομικισμού όπου το εμείς δεν υπάρχει και υποτάσσεται στο εγώ, είμαστε απέναντι στην κυριαρχία της δημιουργίας εντυπώσεων και του επικοινωνιακού παιχνιδιού, απέναντι στην κομματικοκρατία και στην μετριότητα των κάθε λογής διαπλεκόμενων παραγόντων που την υπηρετούν.
Σε περίπου ενάμισι μήνα, έχουμε τοπικές εκλογές στους νέους Δήμους και περιφέρειες που προέκυψαν από τον νόμο “Καλλικράτη”.Εκλογές που θα έπρεπε να είχαν τη δική τους αυτόνομη πολιτική σημασία και να έδιναν το μήνυμα, κύρια στα πολιτικά κόμματα, ότι κάτι έχει αλλάξει με εμάς τους πολίτες, ότι πέρα από την απόλυτη αλήθεια που τα ίδια κατέχουν και μας καθοδήγησε ως σήμερα (για να φτάσουμε όπου φτάσαμε), υπάρχουμε και εμείς, οι πολίτες, και μπορούμε όλοι μαζί να αντιτάξουμε μια κοινωνία της αλληλεγγύης του δούναι και όχι του λαβείν, μια κοινωνία πολιτών που θέλει και μπορεί να δείξει έναν άλλο δρόμο.
Γιατί η ιστορία έδειξε, αυτά τα 35 χρόνια που πέρασαν από την μεταπολίτευση, ότι το κυνήγι του ΑΠΟΛΥΤΟΥ (της απόλυτης αλήθειας των κομμάτων) δεν έχει άλλη διέξοδο από δικτατορίες και χρεωκοπίες, το ενδιάμεσο είναι που σώζει, το ενδιάμεσο είναι η ζωή, αλλά το ενδιάμεσο δεν το ξέρουμε και τα κόμματα (και η Αριστερά) δεν μας αφήνουν να το μάθουμε.
Ίσως γιατί και σαν λαός δεν μπορέσαμε δυστυχώς να ταιριάξουμε το αίσθημα με την λογική και πολλές φορές κάνουμε λογική το αίσθημα. Είναι αλήθεια ότι οδηγούμαστε στα άκρα, όταν το συναίσθημα είναι το κυρίαρχο, όταν υπάρχει ένα ανεξέλεγκτο θέλω που πολλές φορές φαντασιακά το φτιάχνουμε μόνο, όταν το θέλω δεν έχει πρέπει και μπορώ.
Ίσως για αυτό η Συνεργασία πολιτών για το Δήμο Ζηρού, με την υποψηφιότητα του Γιώργου Ζυγούρη, έχει τη δική της ξεχωριστή αξία και σημασία, διότι είπε όχι στο αίσθημα που οδηγεί στα άκρα, γιατί προέταξε τη λογική απέναντι στο συναίσθημα, γιατί έδειξε και έναν άλλο ενδιάμεσο δρόμο, γιατί είπε στους πολίτες ότι μπορούν από μόνοι τους να βρουν ένα κοινό παρονομαστή και λύσεις για τα πολλαπλά προβλήματα της περιοχής τους.
Ίσως για αυτό από την αρχή, η ανεξάρτητη υποψηφιότητα του Γιώργου Ζυγούρη, δυνάμωνε και έβρισκε απήχηση σε διαρκώς μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού δημιουργώντας ταυτόχρονα την ελπίδα, για κάτι το διαφορετικό.
Σταυρόπουλος Βασίλης
Μαθηματικός – Γαλατάς Θεσπρωτικού
http://epirusgate.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου