- Όλοι εναντίον όλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με το "Ευρωπαϊκό ιδεώδες" να αποτελεί παρελθόν
- Το πνεύμα αλληλεγγύης πέθανε, ενώ ισχύει πλέον το δόγμα "ο σώζων εαυτόν σωθήτω"
Του Γ. Δελαστίκ
Όλες οι χώρες-μέλη της ΕΕ θεωρούν τις υπόλοιπες χώρες-μέλη ως ενόχληση, ως πηγές προβλημάτων. Οι οικονομικές διενέξεις λειτουργούν ως καταλύτες αναβίωσης όλων των ευρωπαϊκών εθνικισμών και των ρατσιστικών προκαταλήψεων και στερεοτύπων. Οι Γερμανοί π.χ. αντιμετωπίζουν τους Έλληνες, τους Ιταλούς, τους Ισπανούς ως «τεμπέληδες» και «παράσιτα, που ζουν εις βάρος της Γερμανίας». Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θεωρούν ότι «κάθε Γερμανός κρύβει πάντα μέσα του έναν ναζί». Δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα. Ο Γ. Παπανδρέου επιτίθεται εναντίον της γερμανικής πολιτικής, λέγοντας ότι «μπορεί να τσακίσει κάποιες χώρες, ωθώντας τις οικονομίες τους στη χρεοκοπία».
Η καγκελάριος Μέρκελ απαντάει λέγοντας από το βήμα του συνεδρίου του κόμματός της ότι ήταν «ανεύθυνη» η απόφαση του προκατόχου της, του τέως σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ να επιτρέψει την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. «Η αλληλεγγύη δεν είναι μονόδρομος», προειδοποιεί απειλητικά την Ελλάδα ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Συνθλίβουν την Ιρλανδία η Γερμανία και οι μηχανισμοί της ΕΕ, με συμπαραστάτη τη Βρετανία.
«Η κυριαρχία αυτής της χώρας κερδήθηκε με πολύ μεγάλη δυσκολία και η κυβέρνηση δεν πρόκειται να εκχωρήσει αυτή την κυριαρχία σε οποιονδήποτε», διακήρυσσε ηρωικά την περασμένη Κυριακή σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο Ιρλανδός υπουργός Επιχειρήσεων, Μπατ Ο’ Κίφι. Δύο 24ωρα αργότερα, όμως, εκπρόσωποι της «τρόικας κατοχής» βρίσκονταν ήδη στο Δουβλίνο και συζητούσαν τους όρους απεμπόλησης της ιρλανδικής εθνικής κυριαρχίας μέσω της κατάρτισης Μνημονίου! Πανηγύριζαν οι Γερμανοί που παραδόθηκαν οι Ιρλανδοί: «Επίθεση εναντίον του ιρλανδικού φορολογικού παραδείσου» έγραφε στους τίτλους της η εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Πανηγύριζαν και οι Άγγλοι: «Για την Ιρλανδία είναι καταστροφή, για άλλους είναι ευκαιρία», τιτλοφορούσε άρθρο της η βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν».
Και καλά να χαίρονται οι Γερμανοί και οι Άγγλοι. Να πιέζουν την Ιρλανδία, όμως, και οι Ισπανοί; «Η σταθερότητα του ευρώ απαιτεί από το Δουβλίνο να ξεχάσει τον ζήλο εθνικής κυριαρχίας και να δεχτεί την ευρωπαϊκή διάσωση», έγραφε σε κύριο άρθρο της η «Ελ Παΐς». Η Ευρωζώνη απειλείται με συρρίκνωση των μελών της ή ακόμη και με διάλυση έτσι που πάνε τα πράγματα; Πρόωρο να απαντήσει κανείς σήμερα στο ερώτημα αυτό. Το θέμα, όμως, έχει ήδη τεθεί επί τάπητος. Ο Πορτογάλος υπουργός Εξωτερικών, Λουίς Αμάδο, έκανε λόγο για το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας του από το ευρώ. Η δεξιά γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ» έγραψε σχετικά σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της: «Οι χώρες της Ευρωζώνης αποκλίνουν οικονομικά ολοένα και περισσότερο. Έχει μέλλον το ευρώ; Δεν είναι βέβαιο»!
Όλες οι χώρες-μέλη της ΕΕ θεωρούν τις υπόλοιπες χώρες-μέλη ως ενόχληση, ως πηγές προβλημάτων. Οι οικονομικές διενέξεις λειτουργούν ως καταλύτες αναβίωσης όλων των ευρωπαϊκών εθνικισμών και των ρατσιστικών προκαταλήψεων και στερεοτύπων. Οι Γερμανοί π.χ. αντιμετωπίζουν τους Έλληνες, τους Ιταλούς, τους Ισπανούς ως «τεμπέληδες» και «παράσιτα, που ζουν εις βάρος της Γερμανίας». Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θεωρούν ότι «κάθε Γερμανός κρύβει πάντα μέσα του έναν ναζί». Δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα. Ο Γ. Παπανδρέου επιτίθεται εναντίον της γερμανικής πολιτικής, λέγοντας ότι «μπορεί να τσακίσει κάποιες χώρες, ωθώντας τις οικονομίες τους στη χρεοκοπία».
Η καγκελάριος Μέρκελ απαντάει λέγοντας από το βήμα του συνεδρίου του κόμματός της ότι ήταν «ανεύθυνη» η απόφαση του προκατόχου της, του τέως σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ να επιτρέψει την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. «Η αλληλεγγύη δεν είναι μονόδρομος», προειδοποιεί απειλητικά την Ελλάδα ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Συνθλίβουν την Ιρλανδία η Γερμανία και οι μηχανισμοί της ΕΕ, με συμπαραστάτη τη Βρετανία.
«Η κυριαρχία αυτής της χώρας κερδήθηκε με πολύ μεγάλη δυσκολία και η κυβέρνηση δεν πρόκειται να εκχωρήσει αυτή την κυριαρχία σε οποιονδήποτε», διακήρυσσε ηρωικά την περασμένη Κυριακή σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο Ιρλανδός υπουργός Επιχειρήσεων, Μπατ Ο’ Κίφι. Δύο 24ωρα αργότερα, όμως, εκπρόσωποι της «τρόικας κατοχής» βρίσκονταν ήδη στο Δουβλίνο και συζητούσαν τους όρους απεμπόλησης της ιρλανδικής εθνικής κυριαρχίας μέσω της κατάρτισης Μνημονίου! Πανηγύριζαν οι Γερμανοί που παραδόθηκαν οι Ιρλανδοί: «Επίθεση εναντίον του ιρλανδικού φορολογικού παραδείσου» έγραφε στους τίτλους της η εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Πανηγύριζαν και οι Άγγλοι: «Για την Ιρλανδία είναι καταστροφή, για άλλους είναι ευκαιρία», τιτλοφορούσε άρθρο της η βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν».
Και καλά να χαίρονται οι Γερμανοί και οι Άγγλοι. Να πιέζουν την Ιρλανδία, όμως, και οι Ισπανοί; «Η σταθερότητα του ευρώ απαιτεί από το Δουβλίνο να ξεχάσει τον ζήλο εθνικής κυριαρχίας και να δεχτεί την ευρωπαϊκή διάσωση», έγραφε σε κύριο άρθρο της η «Ελ Παΐς». Η Ευρωζώνη απειλείται με συρρίκνωση των μελών της ή ακόμη και με διάλυση έτσι που πάνε τα πράγματα; Πρόωρο να απαντήσει κανείς σήμερα στο ερώτημα αυτό. Το θέμα, όμως, έχει ήδη τεθεί επί τάπητος. Ο Πορτογάλος υπουργός Εξωτερικών, Λουίς Αμάδο, έκανε λόγο για το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας του από το ευρώ. Η δεξιά γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ» έγραψε σχετικά σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της: «Οι χώρες της Ευρωζώνης αποκλίνουν οικονομικά ολοένα και περισσότερο. Έχει μέλλον το ευρώ; Δεν είναι βέβαιο»!
Η αμερικανική «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» κινείται στο ίδιο μήκος κύματος. Κάνει λόγο για «αυξανόμενη ανησυχία ότι το νομισματικό μπλοκ του ευρώ δεν θα επιβιώσει στη σημερινή του μορφή».
Το Βερολίνο ευθύνεται για την αναστάτωση που επικρατεί σήμερα στην
Ευρώπη. Τα προβλήματα και οι εντάσεις προκαλούνται από την αλλαγή
στρατηγικής της Γερμανίας τόσο στο θέμα του χαρακτήρα της ΕΕ όσο και
στον τρόπο λειτουργίας της Ευρωζώνης.
Πιεζόμενη από την πρωτίστως οικονομική αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ, η γερμανική ηγεσία δεν αρκείται πλέον σε μια Ευρώπη των εθνών της. Βλέπει την ΕΕ ως πειθαρχημένο στρατόπεδο της επιρροής του Βερολίνου στην παγκόσμια οικονομική και πολιτική αντιπαράθεση. «Επαρχίες του Ράιχ» και όχι ανεξάρτητα, συνεργαζόμενα κράτη θέλουν οι Γερμανοί τις χώρες-μέλη της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό, άλλαξαν γραμμή και στο θέμα της Ευρωζώνης.
Πιεζόμενη από την πρωτίστως οικονομική αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ, η γερμανική ηγεσία δεν αρκείται πλέον σε μια Ευρώπη των εθνών της. Βλέπει την ΕΕ ως πειθαρχημένο στρατόπεδο της επιρροής του Βερολίνου στην παγκόσμια οικονομική και πολιτική αντιπαράθεση. «Επαρχίες του Ράιχ» και όχι ανεξάρτητα, συνεργαζόμενα κράτη θέλουν οι Γερμανοί τις χώρες-μέλη της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό, άλλαξαν γραμμή και στο θέμα της Ευρωζώνης.
Ενώ μέχρι τώρα
έβαζαν στο ευρώ με πολιτικά κριτήρια όποια χώρα ήθελαν, με στόχο να
βάλουν όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ, από τη στιγμή που έκριναν ότι πληρούν
κάποια υποτυπώδη οικονομικά κριτήρια, άλλαξαν πορεία πλεύσης.
Δελεάζονται με την ιδέα να αποβάλλουν από το ευρώ όποια χώρα αρνείται ή
αδυνατεί να συμμορφωθεί με τις αρχές του «δημοσιονομικού Νταχάου», που
επιβάλλουν στην Ευρωζώνη οι Γερμανοί μέσω της «συντεταγμένης
χρεοκοπίας».
http://xesemesa.blogspot.com/2010/11/blog-post_23.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου